Bir ''ARI'' Masalı... (MÜKEMMEL Bİ ŞİİR )
Son güncelleme: 12.05.2006 13:11
-
Hayata gözlerini açmıştı ama uçmak için henüz izin verilmemişti
kendisine.
Günlerini kovan içinde,kendisine benzeyen minik arılarla, sürekli dışarı
çıkıp gelen daha büyük işçi arılarla geçiriyordu.
Günler günleri kovalamıştı.Artık uçma; ağabeyleri gibi kırlara çıkma
zamanı gelmişti. onun için de&
Heyecandan içi içine sığmıyordu. Kovanın ucuna kadar gelip bırakmıştı
kendisini sıcak rüzgara doğru.
Hemen ilk gördüğü çiçeğe hem dinlenmek ve hem de geriye bir iş
çıkarmadan dönmemek için büyük bir hevesle kondu.
Hepsini içti bitirdi ilk çiçeğinde ne varsa..
Dönüş zamanı gelmiş, kısa bir uçuştan sonra geri dönmüşlerdi.
Herkese göstermek istiyordu ilk seferinde yaptıklarını.
Büyük bir gururla boşalttı ağzında taşıdığı özü peteklerin içine.
Günler geçtikçe kendine güveni oturmuş, yetişkin bir arı olmuş,
tek başına çıkar olmuştu artık kırlara bal için.
Ama bir gün aşırı güveninin ona ne getireceğini hesaplayamamıştı.
Yine o günlerden biriydi,yine tek başınaydı, yine daldan dala konuyordu.
Tepedeki güneş uçtukça uçma isteği veriyordu ona o gün.
Kovandan ve her zaman uçtukları yerden uzaklaştığını farkedememiş,
kırları,dağları tüketmiş betonlarla kaplı,insan kalabalığının birbirini ezdiği
şehrin kıyılarına kadar gelmişti.
Kalbini; yolunu kaybetmiş olmanın telaşı sardı. Daha da hızlı uçmaya
başladı bunun üzerine.
Dakikalarca uçtuktan sonra duyduğu bir sesle ürperdi.. Sesin geldiği
tarafa doğru uçtu.
Yaşasın dedi gördükleri karşısında. Aşağıda kocaman bir çiçek tarlası
vardı.
Hem de o bir defasında gördüğü kırmızı çiçeklerdendi burası.
Ortada da kocaman yemyeşil bir alan vardı.
O kırmızı çiçeklerin; yeşil alanın üzerinde aynı kendileri gibi kırmızı ama
sayıca kendilerinden az olan ve üzerlerinde
TURUNCUYA ÇALAN TOK BİR SARI VE VİŞNE RENGİNE YAKIN KIRMIZI
desenler olan çiçeklerle bir bağı vardı.
Ama neydi?
Her neyse bu çok büyük bir bağ olmalıydı.
Çünkü arılar giderdi çiçeklere ama ÇİÇEKLERİN ÇİÇEKLERE
KOŞTUĞU' nu daha önce hiç görmemişti.
Sonra seslerini duydu o en çok kırmızılı çiçeklerin.
Gök gürültüsünü andıran bir haykırış
RE RE RE RA RA RA GALATASARAY GALATASARAY CİM BOM BOM diye
içinden geçip gitti minik arının.
Konuşan, ses veren çiçek olur mu dedi kendi kendine. Eğer sesleri
varsa bu çiçeklerin özü kimbilir nasıldır diye düşündü bir an.
Hemen inip konmalıydı o kırmızı çiçeklere. Kovana o kadar çiçeğin özüyle
dönmek onu hem kovanın en itibarlı arısı yapardı ve hem de
böyle bir bal müthiş olurdu.
Alçaldı minik arı, alçaldı alçaldı alçaldı..Tam ulaşmak üzereydi ki o
kıpkırmızı çiçeklere ani bir içgüdüyle durdu.
Acaba doğru mu yapıyorum dedi. Aralarındaki bağın büyüklüğüne
bakınca bu yaptığım doğru mu? Onlar TURUNCUYA ÇALAN TOK BİR SARI
VE VİŞNE RENGİNE YAKIN KIRMIZI desenler olan çiçeklerin arılarıydı.
Geç kaldım dedi, çok geç..
Onlar çoktan BALLAR BALI'nı bulmuşlar, adını hep birlikte
bağırıyorlar bile dedi.
Böyle düşünürken o ses yine yeri göğü yıkarcasına çınladı kulaklarında.:
RE RE RE RA RA RA GALATASARAY GALATASARAY CİM BOM BOM
&
Bu nasıl bir BAL'dı, nasıl bir TAT'tı ? En tatlısı buydu, emindi artık buna.
Kovanına hiç bu kadar mutlu dönmemişti minik arı...
-
Tatmayan Bilemez Bu tadı
Çok Güzel Bir Masal Bu...
Teşekkürler sparky
- Bir ''ARI'' Masalı... (MÜKEMMEL Bİ ŞİİR ) Konusuna Benzer Konular
- Askima Yazilan Bir Siir ( Yasemin ) 02.03.2004
- Bana Yazilan bir siir 02.03.2004
- Ablam yazilan bir siir 02.03.2004
- Kendi Yazdim siir 02.03.2004
- DÜn Yazdigim Bir Siir 03.03.2004