Karakalem İzleri / Eyvahlar Bana Kalsın

Son güncelleme: 25.11.2010 13:26




  • ben aslı öyle ya da böyle severken yazmayı
    kendi yatağında nevrozlara bıraktım karakalemimi
    ecdadımın borderinde temize çekik ak kâğıtlar
    bu hudutta enli ceplerinde ömrümün didiklenmiş yanları
    algılarla sabahtan akşama ''aman''sızlanmasın
    vazgeçtim yarından
    görmezliğimin kepazeliğidir tabiatın anotomisi
    nasılsa kendi bacağımdan asılacakmışım
    günaşırı değiştiriyorum makyajımı
    ve şamana teslim asaletim
    belki tanrı için devrik cümleyim
    ne demeli bezdirene gün/ah
    bütün ilgimi el yazması şiirlere çektim
    açıkça uygun frekansta şiir budalasıyım
    dolup taşan ardımda ağlayan tabula rasa
    kim bilir kurtulur duygu durumum
    oysa yıldızlı semalara
    kahırsız şarkı ısmarlamayı ne çok severdim
    ...
    hey akşamcı
    kendi halimizin dilsizi
    neredesin?

    severken yazmayı
    kılinisyene göre eserlerle içsel bağ kuruyormuşum
    bütün şiirlerde kendimden bir şeyler var aslında
    anlamıyorlar halihazırda vizyondaki akıl oyunları
    yaratılmışlıktan yana yakıla
    aykırılık
    uyuşmazlık
    her şey doğal sonuç artık
    içimi dökemem
    ...
    akşamcı kur masayı kulaktan yüreğe
    kerahate düşecek tavrına yandığım alaca vakit

    aslı geçmişin tabutunu taşı anlamıyla varken
    yaza yaza yol açacaktım
    artık litaretürümde vakit ödünlü ince hastalık
    severken yazmayı bıraktım yatağında kalemim
    yüzümü aşındıran bir çok hikaye özdeşim
    beti benzer
    yas bir yerde
    kafası karışık
    eserleri aynı
    günlük bir tip şizofreniklik vakası
    ...
    ah akşamcı
    ne güzel kültürün
    ellerinde bağda bulunan maya
    üzüm kabuğu ellerin
    hayranım
    peki
    velev ki ölümüne içtim...

    ''sus'' dedi gözümün bebeği
    bu yüzden ket vurdum elime dilime
    yoksa seviyorum ince ince yazmayı
    gözlerimin önünde bir kulu cehennem ateşinde
    sözler var azapta yalın
    kuşandım
    körü
    sağırı
    dilsizi
    ve yazarken fenanın iyisi sayarken kendimi
    vazgeçtim kendimden
    incinmişlikten
    epeydir kendi sürecinde tükenmiş güncelerim
    köreltmezdim de
    cümle alemin delisi olacak kalemim
    vazgeçtim sanata denk düşen eserlilikten
    kalemim piminde asılı
    ...
    kır testiyi akşamcı
    beni bir tek sen anlarsın
    kulağımda hep o aynı şarkı
    -ah bir ateş ver
    yansın tütünüme sardıklarım

    -eyvahlar bana kalsın...






    Aslı Yeniay


#25.11.2010 13:26 0 0 0