Bir Ayrılık Risâlesi (Otogar)

Son güncelleme: 22.01.2007 15:35
  • Bir Ayrılık Risâlesi (Otogar)

    Otogar
    Bir ayrılık risâlesi
    Binlerce öfke
    Binlerce hüzün
    Binlerce çaresizlik
    Ve binlerce galon gözyaşı taşır bağrında
    Ne gelen ne de giden
    Kalanlardır gerçek yalnızlar

    Hiç eksilmez sallanan eller
    Nöbet değiştirip dururlar
    Göstererek avuç içlerini sevdiklerine
    Bir sağa bir sola
    Yavaş yavaş sallarlar
    Sanki gidişler de yavaşlayacakmış gibi
    Avuç içlerinde son hatıralar görünür gurbet yolcusuna
    Gidene sıla
    Kalana hasret kokan
    Gönülsüz eller

    Otogar
    Anayı oğuldan
    Cânânı candan ayıran
    Ne depremde yıkılır
    Ne de yenisi yapılır
    Ayrılıklara inat
    Bir acı hatıralar kutusudur
    Yirmibeş sene sonra gelip
    Yaşayalım diye
    Aynı hüzünleri

    İşte ayrılık vakti
    Içerde infaz saatini bekliyor yolcular
    Sessizce
    Artık arada bir parmak kalınlığında cam pencereler var
    Mahpus demiri gibi soğuk
    Ama ondan daha zalim
    Hiçbirşey duymadan Yalnız görürsün
    Sanki gözlerini silerek el sallayanları görmek
    Hafifletecekmiş gibi
    Yüreklere bağlanan
    Bir tonluk demiri
    Mahpus demirinden zalim
    Konuşturmayan pencereler

    İşte o an
    En dilsizi bile bülbül kesilir
    Çünkü şehadet parmağıyla önce gideni
    Sonra da kalbini göstermek
    Ben seni çok seviyorum tamam mı
    Demekten çook daha kolaydır
    Dün düz yolu tarif edemeyen
    Ogün methiyeler düzer titreyen elleriyle
    Neler anlatır neler
    Tam bir dakikada
    Otogarda
    En dilsizi bile
    Bülbül kesilir son dakikada
    Uzaklara bakarak sustuğu son saatlere inat

    Bir de gidene bak
    Ağladığını anlamasınlar diye
    Gözyaşlarını da silemiyor
    Hasreti arada hapseden
    Bir parmak kalınlığındaki
    Pencereye güveniyor
    Kıpkırmızı gözlerle izliyor el işaretlerini
    Yarım yamalak anlayarak
    Hadi gidin artık, diye
    Içinden geçirir
    Ama içine atar
    Susar
    Kıpkırmızı gözlerden akan damlalar
    Süzülür dudak kenarından
    Ve damlar çeneden aşağı
    Ama gene otobüsün içine düşer gözyaşı
    Onu da bırakmaz otogar

    Bir ayrılık risâlesi okunur
    Dalgın gözlerden


    Ayhan Yavuz Açıkgöz
#21.05.2006 06:10 0 0 0
  • çok güzel ellerinize sağlık
#21.05.2006 17:02 0 0 0
  • Ayrılan bizleriz aslında, sebep ne olursa olsun. Ya terketmişizdir, yada terkedilmişizdir. Her ikiside acı verir. Ama otogar sebepse onu suçlamışızdır. Asıl suçlu, asıl sorgulanması gereken bizleriz. Yani kaynak biziz.
    Paylaşımın için çok teşekkür ederim arkadaşım. Ellerine yüreğine sağlık
#21.05.2006 21:48 0 0 0
  • ellerine saglik stormysea arkadasim
#22.05.2006 00:48 0 0 0
  • Tevâfuk eseri forumunuzda şiirime rastladım. Benim için çok güzel bir duygu...

    Teşekkür ederim...
#21.01.2007 12:57 0 0 0
  • otogarlar herkes için ayrılanlar için hele çok zor bı mekan..

    paylaşımın için saol..
#21.01.2007 17:59 0 0 0
  • Mahpus demirinden zalim
    Konuşturmayan pencereler

    İşte o an
    En dilsizi bile bülbül kesilir
    Çünkü şehadet parmağıyla önce gideni
    Sonra da kalbini göstermek
    Ben seni çok seviyorum tamam mı
    Demekten çook daha kolaydır

    çok güzel bir yazı
    çok beğenerek hissederek okudum
    teşekkürler stormysea paylaşımın için
#22.01.2007 09:06 0 0 0
  • Tesekkur ederim, eline saglik.
#22.01.2007 15:35 0 0 0