Kader di,ah tı belki yasaktı ama can dı
Vuslat kadar acı,acı kadar yürek te baldı
Kimsesizler Rıhtımında tanımıştım onu
Kendinceydi,özel di,adam dediğim ADAM dı
Sözdeymiş gafım,aldanmakmış safım,deliceymiş inancım
KANDIM ,KANDIM, KANDIM.
Ben onu sevda sandım,ben onu ruh-a sardım
Bilmedim ki,baştan aşağıya bir ben yarattım
Ölümüneydi yolum,Aşkınaydı kulluğum
İkiyüzlüymüş,yüreksizmiş BOŞA YAKTI soldaki acım
İNANDIM ,İNANDIM ,İNANDIM.
Şehadet eder gönül gayrı,yok sayma telaşlarında
Ağıtları aksın yeryüzüne,meşk-in göz yaşlarımda
Yaşamadım der,hiç mi hiç,yaşanmamışım yüreğinde anladım
Ve;satırlarda,kalemim ve ben son kez naaşın için
SENİ,candaki Hatimlerle uğurladım