Külek bir gözel çiçeye rast gelir ve aşiq olur. Külek ona ince yanaşdıqca çiçek de küleye reng ve etirle ifade olunan daha böyük sevgiyle cavab verirdi. Ancaq bu küleye az göründü ve o, qerar qebul eledi:''Eger men ona mehebbetimin bütün gücünü göstersem, o da mene daha çox etir bexş eder.'' Belelikle o, çiçeye öz mehebbetinin var qüvvesi ile üfürdü. Amma çiçek güclü ehtirasa tab getirmeyib qırıldı. Külek çox çalışdı ki, sevdiyini qaldırıb diriltsin, lakin bacarmadı. Onda o sakitleşib sevginin ince mehi ile esdi.
Ancaq çiçek getdikce solurdu.
Bu zaman külek bağırdı:
-Men sene öz mehebbetimin bütün gücünü verdim, sense sındın.
Demeli sen meni sevmirdin.
Lakin çiçek cavab vermedi.
O ölmüşdü.
Seven bilmelidir ki, sevgini güc ve ehtirasla ölçmürler.
Sevginin esl göstericisi nevaziş ve düşüncedir.
Bir defe sındırmaqdansa, on defe sebr etmek yaxşıdır.