Ekvadorun uzaq künclərində yaşayan və xərçəngin heç bir növünə tutulmayan bir balacaboylar birliyi xərçəng müalicəsi üçün yeni ümid oldu.
Ekvadorda məskunlaşma vahidlərindən uzaqda yaşayan qısa boylu bir birliyin, xərçəngə və şəkər xəstəliyinə tutulmadığı təyin olundu.
Elm adamları, And dağlarının ətəklərində yaşayan qısa boylu yüzə qədər adam ilə bu kəslərin normal boya sahib 1600 ailə fərdini 22 il boyunca izlədi.
Böyümə hormonu pozuqluğu olaraq bilinən, xalq dilində "cücəlik" olaraq təyin olunan, irsi Laron sindromu xəstəsi olan bu kəslərdə 22 il boyunca heç şəkər xəstəliyinə rast gəlinməzkən, yalnız bir adamın xərçəngə tutulduğu və yaxşılaşdığı görüldü.
Eyni birlikdə yaşayan normal boyluların yüzdə 5-inin şəkər xəstəliyinə, yüzdə 17-sinin xərçəngə tutulduğu təyin olundu.
Araşdırmaçılar, genetik və ekoloji risklərin eyni olması səbəbiylə böyümə hormonunun bu xəstəliklərin ortaya çıxmasında rol oynayır ola biləcəyini ifadə etdi.
Ancaq bu immunitetə baxmayaraq, hər iki qrupdakıların həyat müddətinin eyni olduğunu görən elm adamları, qəzalar, həddindən artıq spirt və narkotik istifadəsinin Laron sindromluların başlıca ölüm səbəbi olduğuna diqqəti çəkdi.
Bu cücələrin ortaq xüsusiyyəti tibb ədəbiyyatında 'Laron' terminiylə adlandırılan və "İnsilin bənzəri Böyümə Faktoru 1" yəni qısaca IGF1 olaraq bilinən hormonun əskikliyinin gətirib çıxardığı bir böyümə problemi yaşamalarıdır. İngilis Channel 4 televiziyasının "More 4 News" proqramı tərəfindən elm adamlarına etdirilən araşdırmada sual kimi görünən bu vəziyyətin onlara dərhal bütün xəstəliklərə qarşı immunitet və ortalamanın üzərində bir həyat müddəti qazandırdığı ortaya çıxdı.
IGF1 hormonu əskikliyi səbəbindən cücə qalan bu insanlar başda xərçəng olmaq üzrə bir çox xəstəliyə immunitet qazanarkən ortalama 80 elə 95 il arasında ömür sürür.
Əslində mükəmməl bədən nisbətlərinə sahib olan ancaq yalnız 1.21 metr boya çata bilən Laron cücələrinin bu vəziyyətinin səbəbinin qohum evliliyindən qaynaqlandığı təxmin edilir.
Elm adamları indi Laron cücələrində olmayıb digər insanlarda olan bu hormon növünü araşdıraraq təsirli bir xərçəng dərmanı inkişaf etdirməyə səy göstərirlər.
Dünyada Laronların sayı 300-ün üzərində yaşadığı təxmin edilir. Bunların 100-ə qədəri isə Ekvadorun cənub eli Lojada məskunlaşıb. Normal insanlarda IGF1 hormonunun çox olması sinə, prostat ya da bağırsaq xərçənginə gətirib çıxardır.