"Ben isterim ki
Bulutlar aglasin,
Ama çocuklar aglamasin;
Hiçbiri öksüzlük, yetimlik nedir duymasin.
Ben isterim ki
Konussun her çiçek kendi dilince;
Ama silahlarin kesilsin sesi.
Ben isterim ki
Kapansin bütün kapilar karanliga;
Ama gözler kapanmasin,
Sözler kapanmasin.
Ben isterim ki
Yanginlar sönsün,
Ama umutlar sönmesin;
Erissin her meyve kendi dalinda,
Yüreklere aci bir söz degmesin.
Ben isterim ki
Egilsin dallar bereketten;
Ama insanoglu basini egmesin
Utançtan ya da güçsüzlükten.
Ben isterim ki
Gözyasi gibi aksin pinarlar,
Topragin üzerinde duru berrak;
Ama pinarlar gibi akmasin gözyasi,
Yeryüzünün hiçbir yerinde.
Ben isterim ki
Bir yildizlar kalsin uykusuz
Gökyüzünün derinliklerinde;
Ama insanlar yatip dinlensinler,
Taze bir güçle baslamak için Güzel sabahlara,
Aydinlik sabahlara.
Ben isterim ki
Her sey
Her sey
Her sey egilsin insanin önünde;
Ama insan insana tutsak olmasin.
Ben isterim ki
Sevinç bol olsun,
Mutluluk bol olsun
Ülkeden ülkeye giden yol olsun."