küçük/TÜM..
Karnım ağırırdı kimi zaman ..
Gerçi hala ağırıyor da neyse.
Nedendir bilinmez .
Annem hep , ya çıplak ayakla betonda gezindiğimi yada terli terli su içtiğimi söylerdi..
Haklıydı ne diyebilirdim ki ?
Bu yüzden karnım ne zaman ağırsa bir köşeye çekilir sessizce kıvranırdım sırf annem duymasın diye.
He unutmadan birde, bez bebeğim vardı annemin sıkıntılı zamanlarda köşeye üç beş kuruş atarak aldığı.
Ne yalan söyleyeyim çok sevrdim onu ,birtane bez bebeğim oldu hayatım boyunca zaten.
Çokta zengin değildik her istediğimde alamazdık yani bu yüzden onu ayırmazdım hiç yanımdan..
Uyurken,yürürken,ağlarken,
gülerken birtek o vardı yanımda ANNE’mden bAŞKa..
Sonra ANNEM duyardı sesimi koşa koşa gelir ve o kocaman bana yaşı kadar büyük gelen ilaç gibi elleriyle ovalardı ağırıyan yerimi
İlaç bu ya , hemende geçerdi.
BÜYÜDÜM ,
Kalbim ağırıyor şimdilerde.
Evin , odanın , kent’imin nekadar köşesi varsa tavaf ettim ANNE!
Ettimde bir sen gelmedin bucağıma köşeme.
Bekledim Anne okadar çok bekledimki günlerce,gecelerce ..
Acı susmak gece uyumak istemiyordu sanki.
Takvim desen bir başka alemde,düşüyor yaprak yaprak sessizce..
Yelkovanıysa çoktan durmuştu saatin..
Bu sefer Yemin ederim anne, yaralı yaralı soğuk aşklar içmedim !
Çıplak bir kalple basmadım yarin yüreğine..
Ben, beni kanatanları yaralamadım !
Arkasını dönene kapatmadım kapılarımı ..
Doğru , Çok kişi çıktı belkide ..
Ama sen hep derdin ya ”hayat bir oyun sahnesi Kızım” diye.
”Oyunda kazanırsında , kaybedersinde . Yada saçbaş kavgaya girersin komşu çocuklarından biriyle”.
Tamam komşunun çocuğuyla bez bebeğim için çok kavga ettiğimi hatırlıyorum da,
Buda KALP kavgası olsa gerek!
Neden herkez KALP çalmak peşinde neden herkez CAN derdinde..
Anlamıyorum anne ,
Düşünüyorumda acaba haram AŞK mı yedim de böyle oturdu kalbime ?
Hatırladım şimdi,Babam söylemeden geçemezdi ‘haram lokma boğazda kalır’ diye ..
Bilirsin hep korkardım babamdan
Ben hiç bir zaman harama el uzatmadım ki ANNE..
Kollarımda kısa kalırdı zaten ..
Nefes alırken CAN kırıklıkları batıyor şimdi kalbime.
Yoktu kimse yanımda hepsi yar’amdaydı ..
Bunaldığımda oldu tabi. Dedemin tabiriyle ‘Hayat okulu’ denen şu okuldan.
Çoğu kez kaçmak istedim ama devamsızlık dayandı boğaza..
Kaçsam , gitsem bu şehirden ,şu evden belki…
Yok yok biliyorum onlar yine gelirler peşimden.
Tekrar girip kafamın içine en içine darmaduman ederler beni , yaralarlar bedenimi.
Ama kimse görmez darp izlerini, ah ANNE ah onlar bilmiyorlar benim içimi.
Bilirim ANNE sandığımdan bAŞKa biri olduğumu fıdosıldarlar kulağıma zehir solur gibi her nefeste !
Gitsemde dünyanın öbür ucuna hissederim nefesini.
İçine çeker beni bir sigara misali..
Zaten O’da tam bir tiiryakisi..
Anne sen hiç sigara yerinde olmak istedin mi?
Düşünsene babam her nefeste içine çekiyor senii,
İnanılır gibi değil, duyunca insanın kalbi duracak gibi oluyor değil mi ?
BÜYÜDÜM ,
Kalbim ağırıyor şimdilerde.
Evin , odanın , kent'imin nekadar köşesi varsa tavaf ettim ANNE!
Ettimde bir sen gelmedin bucağıma köşeme.
Bekledim Anne okadar çok bekledimki günlerce,gecelerce ..
Acı susmak gece uyumak istemiyordu sanki.
Takvim desen bir başka alemde,düşüyor yaprak yaprak sessizce..
Yelkovanıysa çoktan durmuştu saatin..
Çoğu kez kaçmak istedim ama devamsızlık dayandı boğaza..
Kaçsam , gitsem bu şehirden ,şu evden belki'
Yok yok biliyorum onlar yine gelirler peşimden.
Tekrar girip kafamın içine en içine darmaduman ederler beni , yaralarlar bedenimi.
Ama kimse görmez darp izlerini, ah ANNE ah onlar bilmiyorlar benim içimi.