kocaman bir şehrin sabahından
senin sevginle uyandım
hasret içimde dayanılmaz
resmin karşımda
şimdi yanında olmak vardı
doyasıya sarılmak sana,
gözlerinin içine bakarak
sana seni sevdiğimi söyleyebilmek vardı,
belki bir cay bahcesinde otururduk
konuşurduk belkide susardık saatlerce...
ve anlatırdık birbirimizi sevdiğimiz...
Gidiyorum...
Sana Bırakıp Sensizligi Isığı Görüp Geldiğim Karanlık Yollara...
Beni Bensiz Ben Yapan Aydınlıktan Beni Sensiz Ben Yapan Karanlıklara..
İste Umutsuzluk Taşlarıyla Doşeli Yollardayım Yine
Önüm Karanlığa Ardım Aydınlığa Dönük Arkama Bakmaya Korkarak
Gidiyorum...