Sen gittin ben mahvoldum
Sensizlik ne kadar acı bilirmisin
Hayalinle yaşamak
Resminle konuşmak
İstediğim bu değil
Seni senle yaşamak
Varlığınla yaşamak...
Seni ne zaman düşünsem
Boğazıma bişeyler düğümleniyo
Ve biliyomusun ağlayınca geçiyo
Anlıyorumki o düğümlenen şeyin
Göz yaşı olduğunu
Sen gittin ben mahvoldum!
Bir köşede sessiz ağlamak
Birilerinde teselli beklemek nekadar acı
Ağlasamda kimse gözyaşımı silmiyor
Ve en acısı ne biliyomusun
Sana aşığım ve bundan haberin olmaması
Sen gittin ben mahvoldum!
Her yer sen kokuyo
Kimse yerini alamıyor
Bu kalp seni unutamıyor
Bebeğim dön desem
DÖNMEYECEKSİN...
Sen gittin ya arkana bakmadan
Seni seven şu kalbi görmeden
Ben mahvoldum