Kayıp bir şehirde
Yalnız ve tek başımayım sanki
Yalnız ben varım ıslak kaldırımlarda
Sadece ben varım
Damlaya damlaya akan çeşmenin başıda
Sadece ben varım daha on yedi yaşında
Ağlayayım diyorum kendi kendime
Ağlayayımda kim silecek göz yaşımı
Uyuyayım diyorum başımı koyup bir dize
Uyuyayımda kim okşayacak başımı
Kim sus diyecek
Kim ağlama diyecek
Kim duyacak ki beni
Bu kayıp şehirde
Yoksa bendemi kaybolsam
Bu kayıp şehir gibi
Bende mi meçhullere karışsam
Rüzgara karışsam
Bir kuru yaprak gibi