Ne çok uzak ne çok yakındık seninle
Araf'ta sevdim ben seni
Ne çok konuştum seninle sesimi gömdüğüm mısralarımda
Kaç heceyi idam ettim satır başlarında bilemezsin
Adını yaktım hayata her virgül atışımda...
Seni anlatırken içime koyduğum noktalarda nefes aldım ben
Sen
Yüreğinin notasını kaybetmiş bir ezgisin
Başka dudaklarda dillendin hep
Beni sevda olarak görmedin ki
Varlığının varlığımın sebebi olduğun bilseydin
Bilseydin her gece yokluğunda ölüm kırılganlığında olduğumu
Anlar mıydın sana yok oluşlarımın hepsinde yeni bir sen doğurduğumu?
Saat geç olmuş
Susuyorum ağız dolusu
Akrep yelkovanı kovalıyor/ben seni, düşlerimin orta yerinde
Kıymet bilmez bir şiirsin sen
Sana açan tomurcuklarımı harf harf koparıyorsun yabancı ellerle tümcelerimden
Bir bir öldürüyorsun hecelerimi
Şiire inat seviyorum seni
Sesleniyorum çığlık çığlığa kulaklarına
Duymuyorsun h/içe vuran sessizliğimi
H/içe düştükçe ölüyorum
Şiir bitmeden kaldır yüreğimden beni
Hadi
Vurup kapıyı çıkıyor zaman
Ben koşuyorum bıraktığı saniyelerin ardından
Söylesene
Kaç gerçeği boğdun kendi sesinde sen
Kaç umudu yalanlarla kefenledin yeniden
Soruyorum
Sustuklarım aklında mı hala
Sana rağmen susturmayacağım ben seni
Yeniden kaldırıyorum umudumu ayağa
Aşk bağladım yüzük parmağıma
Aklımda...