İnsanız, her yere beraber gittiğimizde kendimizden sıkıldığımızda içinden çıkacak o başka birinin özlemini duyar ve bekleriz. Dışarıdan hiç kimsenin sıkıntımıza ve yalnızlığına son veremeyeceğini biliriz de.
Yalnızlık insanın yakasını bırakmaz ve kendisiyle yaşatır. Bazen ondan kurtulmak isteriz, bazen de ona sığınmak. Ne onunla ne de onsuz yaparız. Yalnızlık hissetmemek için,bilumum yararlı ve yarasız uğraşlar edinilmeye çalışırız. Yalnızlıgı unutmak adına. Uzak durulması ve çağrılmaması gereken kötü bir cin gibidir Yalnızlık....
Yalnızlık bazen sizi etrafınızda çok fazla insan varken yakalar. Çok fazla esiniz dostunuz vardır, bircok yere davet edilirsiniz, kendinizi orada dünyanın en konuşkan, en neşeli insanı görünürsünüz ama ,
gerçek şudur ki hepsini içinizdeki boşluğu kapatmak için yapıyorsunuzdur.
Siz aslında sonsuz iç huzuru arayan dünyanın en yalnız insanlarından birisinizdir(((
Bunu sadece siz bilir ve anlarsınız...
Mutluluk hiç beklenilmediği bir anda eşlik eder yalnız ve yalıtılmış ruhumuza. Bunun farkına ise çok zaman sonra varırız...
Yalnızlık, her ruhun göze alabileceği bir şey değildir.Yalnızlık, Topluluk içinde olmak kendini unutmak, kendi sesini susturmaktır. Kolay olan ve genellikle tercih edilen de budur. Bunu ancak , diger bir yalnız anlar..
Kalabalık içindeyken yalnızlık, tek başınayken yalnızlık yapışmıştır insanın üzerine. Nereye gitse ne yapsa beraberdir. Atamazsın, yapışır kalır uzerine.....
ben yalnızlığı hiç sevmiyorum biliyormusunuz..belkide sevgisizlik gibi geliyor bana nedenmi yanımd aiyi yada kötü günümd ehep birileri olsun isterim çnk ben öyle biriyim vefam boldur sevdiğime istediği sürece yanındayımdır ama yalnızlık isterse onuda sunarım sıkmam yani..
neyse paylaşımın güzeldi özlem gözlerinden öptüm seni...
Kalabalık içindeyken yalnızlık, tek başınayken yalnızlık yapışmıştır insanın üzerine. Nereye gitse ne yapsa beraberdir. Atamazsın, yapışır kalır uzerine.....
Aslinda her insan yanlizdir..sadece bu dünyayi paylasiyoruz