Bu günler de;
Enkaz halinde düşlerim
Kapalıyız yazısını asıyorum kapıma
Restore etmek için yıllarımı
Yıkıyorum hepsini bir bir
Yaşanmışlıkların ve yaşanmamışlıkların
Biraz maziden biraz gelecekten karıştırıyorum
Kirpiklerim ıslanıp
Dökülüyor avuçlarıma
Tozu dumana katan sancılarımla
Harcını karıyorum mutluluğun
Sıraya diziyorum mevsimleri
Elim değmişken onları da onarıyorum
Her mevsim umut ekiyorum toprağıma
Harcımı karmak için,
Biraz daha gözyaşı lazım olacak sanırım,
Sonra,
Sen geliyorsun aklıma
ve
İşe alıyorum seni
İçine edesin diye emeklerimin
Hani, boş yere değil
Usta,
Yetenekli,
ve
En marifetli sensin bu işte.
Hadi hemen işe koyul
Zaman kaybetmeden başla son işine
Gel de aksın gözyaşlarım son kez özgürce
Gökyüzünde ki mavi düş sancılarını çoğaltan
Umut topraklarımı çoraklaştıran
Susuzluk dinsin gözyaşlarımla.