Dönüşmüş mucizeler, sevmeye yakın.
Ayarım yok, lakin umutsuzluğa balçıklı.
Düşlerimden büyüyorum, uluorta.
Kıyısız gezegenim, yıldız ayıklarken.
Ayrılık, derin mi derindir.
Hiç ederken seni, senden evvelini.
Unutmayı bitirdim, lakin unutuldum hunharca.
Kendini masum ilan eden gasptım,
Çocukluğumun çalınan yıllarında.
Belki vardım, belki yoktum.
Belki de zamansızdım,
Tüm öpüşmelerimiz arasında.
Gözden tene yol alırdık ya!
Gittim işte.
Dünleri meydana getiren geçmişe inat.
Anılar birer cetveldi,
Ben denen haritada.
Öyle sevmekti işte.
Kendimin en can alıcı noktasıyla.
Tüm insanları bırakırken kenara.
Tersimden düzüme doğru.
Hecemden şiirime doğru.
Bendeki bensizliklerin tümüyle.
İniltimle, ağlayışımla, sessizliğimle.
Konuşamayan bir vedadır, içimde.
Her şey gidiyor.
Baht da, kader de…
Bir intihar güneşidir, dolaştığımız.
Salmışım kendimi, ortasına ölümün.
Ne kadar çeksem de sandalı,
Yüzdüğüm derin bir batık.
Elime geçen sadece akıntı.
Sorma beni.
Bilme beni artık.
Öldü de, olmadı de.
Ya da ne dersen de.
Ama sakın gelecek deme.
Hele ki bir gün,
Yeniden seveceğimi hayal etme…