nasıl da duruyor zaman değil mi?o noktada kalıyor duygular..düşünceler kilitleniyor...kalbin atışı bile o anın ritminde hep sanki..gözler hep o içsel yalnızlığa dalıyor...
su gibi zaman..
herşeyi önüne katıyor..katıyor da bir Onsuzluğu silemiyor işte...garip bi duygu..insan biraz tuhaf bi varlık..
unutamıyor işte.
.orda öylece kilitleniyor..unutamadığı bir yüz değil sanki..unutamadığı o sevmenin en doruk noktasındayken o doruklarda yalnız kalışı belki..bilmiyorum..sahi neyi unutamıyor insan?
unutamadığı bişeyler var belli...
ne farkederki...
her melodi dokunuyor işte..her yağmur damlası hüzün veriyor gözlerine..
UNUTAMIYOR İNSAN..