Bırak dağınık kalsın.
Kaldırma gözyaşlarımı ayak uçlarımdan.
Ürkek adımlarımı,
Üşüngeç yaralarımı es geçiniz.
Tahta arabalı çocukluğumu da bağışladım.
Gökyüzüne bir bayram namazında salınsın
Daha yeşermeden düşük yapan
Düşsüzlüğümün gözyaşları..
İçimde kırık binlerce yürek penceresi,
Ve yaraları nükseden gençliğim.
Kapat kapıları, kalbimi yokluyor ince ayaz.
Gecenin karanlığına düşmüş bir ağıt,
Yorgun düşmüş binlerce kağıt,
Şahit seni ölümsüzlüğe yazdığımın.
Köz olmuş dudaklarımda ince bir yokluk.
Parmak uçlarımda 29 harf diz çökmüşken
Nereden çıktı bu suskunluk.
Hadi kapat gözlerimi gözlerine.
Sensizlikte yaşamaktansa
Varlığında ölümle onurlansın yüreğim.