Yine ağlıyorum sensiz
Hüznümü, kederimi kalbime saplıyor geceler
Kara zindan gibi çöküyor üstüme
Yalnızım yine kendimle,
Zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum
İçime atıyorum hıçkırıkları,
İsyan ediyorum kendimce
Sensizliğe, bu soğuk gecelere,
Üşüyorum sensiz.
Yorgun bedenim farksız harabeden,
Günler, aylar, yıllar oldu hala yüzün göremedim.
Neden hep ben çekerim bu yalnızlığı?
Yoksa o filmlerde izlediğim "yalnız adam" ben miydim?
Böyle mi olmalıydı, hep ben mi acı çekmeliyim?
Kahretsin. Sensizlik bana zor gelir.
Ne olur gitme bir tanem.
Bu çileyi yaşatma bana.
Bak hala telefonum çalmadı.
Neden susuyorsun?
"seni seviyorum" diyen dudaklar neden hala suskun?
Yoksa geçici bir heves miydim senin için?
Elinde bir oyuncak mıydım?
Hayır! Bunu ben hak etmedim.
Bu çok bana, bu derdi taşıyamaz yüreğim.
Harcanırım uğruna, aldırmadan geçip giden zamana!
De ey kırmızı gülüm,
Onu sevdiğimi sen söyle ona.
Ne olur be gülüm söyle,
"seni seviyor" de bitmemeli de.
Ne? Sen de mi susarsın be gülüm?
Zalım ayrılık seni de mi vurdu?
Alışmak zor değil mi gülüm.
Olsun canım olsun,
Onun umudu da yeter bana,
Bitsin artık bu çile,
Bu işkence bu ızdırap,
Çıkalım artık düze,
Bu yokuşlar çok yordu beni,
Sensizliğin son saatleri de tükendi gayrı.
Hayat sensizlikse ölmeye değer be gülüm.
Öleyim, ben de gideyim.
Yaşamak haram bana artık,
Ne de olsa sen de yoksun.
Aşk yarası işte bu gülüm.
Seni canımdan çok seviyorum..!