1. Ana Sayfa
  2. İslam
  3. Duvarlarda Konuşmuyor

Duvarlarda Konuşmuyor

Son güncelleme: 13.05.2007 17:35
ozlems_o ozlems_o foto
  • Nebir selam nebir mektup
    Bir başıma kaldım burda
    Yok halimi gelip soran
    Ölüm ölüm öldüm burda


    Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor,özlemin beynimi uyuşturuyor.Karın ağrılarım açlıktan değil,sana olan susuzluğumdan.Yokluğunu hatırladıkca yüreğime bir sızı saplanıyor . . . Yolların uzak,yaşam tuzak.Sevgisiz,sensiz kalakaldım buralarda.Sevmedim ben hiç kimseyi senin kadar.Kimsenin adını yazmadım yollara.Kimse için düşmedim yollara!

    Duvarlarda konuşmuyor
    Dertlerimmi bölüşmüyor
    Zalim kullar güllüşüyor
    Ölüm ölüm öldüm burda

    Dört duvardan çıkmıyorum.Odam bir zindan;Seni bensizliğe ve kendimi sana mahkum ediyorum . Güzel gelecek günlerin,geceside sisli olurmuş gülüm.Yarının güzelliğini gözyaşlarımız örecek.Son gülen iyi gülecek!

    Hasta olduğunda, o korkunç kriz gecelerinde yüreğim geceler boyu nöbet tuttu başında. O şen kahkahalarına yeniden kavuşabilmen için sessiz dualar ederek.."Atlattı" müjdesini kutlarken yorgun bedenindeki yaraları okşayarak,doktorun böldü sevincimizi: "Yaşayamaz artık bu evde..Yüksek binalar ve beton duvarların gri kentinde dedi.''O gitmeli..Ve kendine yeni bir hayat çizmeli...

    Bunları düşündükçe, şu anda uzaklarda bir yerlerde
    üşüdüğünü sezinleyerek panikliyorum. Bütün engelleri aşıp,
    terk edilmiş caddeleri, kimsesiz sokakları, yalnız bulvarları arşınlayarak
    sana ulaşmak, sessizce başını okşamak, kulağına sevgi sözcükleri fısıldamak
    ve yavaşça üzerini örtmek geliyor içimden...
#13.05.2007 15:42 0 0 0
SoN-GüL SoN-GüL foto
  • Yüregine emegine saglik
#13.05.2007 17:35 0 0 0