İçimdeki ince ama yakıcı sızının, el yordamıyla hissedilemeyeceğini ve ömrümüzün ismine elest bezminden hasret dendiğini öğrendiğimde anladım; benden özge tüm yazgıların da beklemek üzerine kurulduğunu. Sadece gözlerim değildi buğulanan uzakların hayali cân yurdumu yokladığında. Sesimi örten sessizliğe varıncaya dek; …bana dair her şeyin adıydı beklemek