Dal Rüzgarı...Affeder....

Son güncelleme: 24.10.2022 17:27
  • noimage

    Affeder mi gerçekten Affetmenin büyüklüğünde ne saklıdır Rüzgârı affetmeyi becerebildiği için mi yıllara meydan okur, onun için mi gökyüzünü kucaklar çınar ağaçları

    Ayrılmaz iki sevgili midir ağaç ve rüzgâr? Sarmaş dolaş bir yaşamın kaçınılmaz sonucu mudur dal kırıkları Ya da rüzgârın dallarda inleyen canhıraş çığlıkları

    Ama ayrılamazlar birbirlerinden, vazgeçemezler. Çünkü seçilmişlerdir. Çünkü seçmişlerdir birbirlerini. Nedeni olmayan, niçini sorulamayan gizemli bir buluşmadır bu !

    Başını göğsüne yaslayıp bir yorgunluk kahvesi içeceği, kollarında var olduğunu hissedeceği ağaca aşıktır rüzgâr. Dağları delip gelmiştir onun için. Deliler gibi arayıp bulmuştur ağacını. Ve bir gün hızını alamayıp, deli dolu esintilerde kırıvermiştir o çok sevdiği dalları.

    Birkaç damla göz yaşıyla sarar kırıklarını ağaç ve bekler fırtınanın dinmesini. Biraz şaşkın, biraz buruk, ama bekler sevdiğini.

    Sonra rüzgâr gelir, yağmur yüklü bulutlarda; usulca okşar başını, af diler. Süpürür karları yavaşça yapraklardan. Ve rüzgâr eğilip, bir mevsim önce döllediği meyvesini öper. Acının göz yaşlarıyla biner yağmurlara, süzülüp ağacın köklerine iner.

    Dal yağmuru dinler ve rüzgârı affeder. Çünkü sever. Çünkü seven gönüllerde rüzgâr bambaşka şarkılar söyler.

    Sevdikçe boy verir, yağmurlarla yeşerir, affettikçe büyür ağaç. Büyüdükçe güçlenir dalları.

    Ama, ne ağaç unutur kırıkları, ne de rüzgâr kırdığı dalları. Çünkü unutmak onlara yakışmaz !

    Çünkü onlar yağmurla yıkamışlardır sevgilerini ve sevmek unutmamaktır.

    Ve sevmek, her şeye rağmen sevmek, sevdiğini günahlarıyla sevebilmek, Şeytana meydan okumaktır.

    Affetmek midir zor olan, yoksa affedilmek mi
    Ya da, affedilenin kendini affetmesi mi...
#09.09.2016 06:32 1 0 0
  • Paylaşım için Teşekkürler
#24.10.2022 17:27 0 0 0