Öğrencilik hayatı, sosyal yaşam ve insanlarla ilk defa karşılaştığımız, çevre deneyimi edindiğimiz zaman dilimini kapsar çoğu zaman. Gelişimin önemli evrelerinden olan bu zaman zarfında pek çok güzel arkadaşlıklar, kalıcı dostluklar ve öğretmen öğrenci ilişkisinin güzellikleri yer alır. Acısıyla tatlısıyla denilen zamanın genelde okulun son demlerinde hatırlandığını düşünürsek, vedaların hep insanın içini burkan yanları olur. Belli bir zaman dilimi de olsa aynı çatı altında toplanan onlarca insanın bir yol arkadaşlığı, alışkanlığı söz konusudur. Hüzünlü veda anlarını tebessümle hatırlatacak hediyelerden biri de hatıra defteri yazmaktır. Kimi zaman öğrenciler hatıra defterlerini yakın arkadaşlarına, öğretmenlerine hatta ebeveynlerine ait hatıralarla dolu bir yazı olarak saklamak ister.
Öğrenci anı defterine yazılabilecek sözler, ortak anıya dair bir konu olabileceği iyi niyet temenniler içerir çoğu zaman. Biz de bugün bu konuya eğilerek öğrenci anı defterine yazılabilecek sözler hakkında sizler için bir yazı derledik.
Dürüst olmaktan korkma! Kaybedeceğin en fazla yanlış insanlar olur.
Ok ancak geri çekilerek atılır. Hayat seni zorluklarla geri çekiyorsa, daha büyük bir hedefe fırlatacağı içindir. (Paulo Coelho)
Başarmak zordur, kolaya kaçarsan sonuç basitleşir. Unutma yokuş aşağı inmek kolaydır. Ancak manzara her zaman tepeden seyredilir. (Dan Brown)
Bilgi ve tecrübelerini gelecek nesillere aktarma zamanı geldi demek. Ne çabuk geçiyor yıllar mutluluklar.
Yaşadığın her gün çalışmana fırsat kalmadan sürekli sınavlarla doludur. Maneviyatının ve vicdanının sesine her zaman kulak ver, inan doğru kopyayı alacaksın.
Gelecek bugün ne yaptığınla ilgilenir. (Gandhi)
En güzel intikam başarıdır, seni sevmeyen herkesi üzer. (Lacan)
İnsan kıyıyı gözden kaybetmeye cesareti etmedikçe, yeni okyanuslar keşfedemez. (Andre Gide)
Hatıra Defterleri
İlk ve ortaokul yıllarımızın en popüler olayıydı şüphesiz. Lisede artık olayın bilincine varıp, “Daha fazla rezil olmanın alemi yok!” diyerek vazgeçmişizdir bu sevdadan.
“Sevgili arkadaşım, bana kalbin kadar temiz bu sayfayı ayırdığın için çok teşekkür ederim.” diye başlar her yazı. Vee, “Seni seven ve daima sevecek olan arkadaşın.” diye de sonlanırdı mutlaka.
Şöyle bir cümle vardır çok sık yazılan: Seni hiç unutmayacağım. Bu cümle aslında çok derin anlamlar taşır. Şöyle ki: Benim okul bittikten sonra senle işim olmaz ama yine de seni severim, elbet bir yerde karşılaşırsak, konuşuruz. Acaba çok mu paronayakça bir yaklaşım oldu?
Aaah aah bir de bu defterlerin barındırdığı eşsiz maniler vardır:
Seviyorum ama kimi
En tatlı birisini
Nasıl söylesem sana
İlk harflerine baksana
Bu mani zamanında pek ünlü olmuş, her yazının altında görülür olmuştu. Akrostiş esprisi çok hoşa gitmişti o sıralar!
Tıkır tıkır fareler
Tavanda gezindiler
Daha yazacaktım ama
Kalemimi yediler
ya da,
Yaza yaza yaz geldi
Dallara kiraz geldi
Daha yazacaktım ama
Mürekkebim az geldi
İşte bu tür maniler de “Artık baydım yazmaktan, kaçayım artık.” düşüncesinin edebi dışavurumu olarak gösterilebilir.
Bir de hatıra defteri sahibinin ismini içeren maniler vardır, jest amacını taşıyan bu maniler de zamanında çok tutulmuştur. Hemen bir konu mankeni alıp, gösterelim örnekleri. Ayşe olsun. Bakalım:
Bir balık olacağım
Denize dalacağım
Bırak beni anneciğim
Ayşe’yi bulacağım
Bir de tüm kelimeleri aynı harfle başlayan atraksiyonlu sözler vardır (Aliterasyon da denilebilir buna!):
Dileğim dileğinin dileğince olmasıdır.
Günün gününden güzel geçsin.
Sevenden sevilene sevgilerle sevgi dolu sözlerim hep seninle.
Hmmmmm… Egzantrik manilerimizi de unutmamak gerekir:
Kutuplar +63 derece olsa bile
Ekvator - 63 derece olsa bile
Dünya tersine dönse bile
Seni hiç unutmayacağım.
Sepet sepet yumurta
Sakın beni unutma
Unutursan küserim
Gözlerinden öperim
Hayatının bana ayırdığın bu bembeyaz sayfa gibi olmasını dilerim.
Şans yağmurlarında şemsiyesiz kalman dileğiyle.
Hayatın dikenli yollarında, güvenli bi şekilde ilerlemeni temenni ederim. Seni hiç bir zaman unutmayacak olan arkadaşın Abuzit. Unutma ki unutulanlar asla unutmazlar.
Behey behey biz neler ettik, neler ettik ufakkene.