Bunca gün, ah, bunca gün
görmeyi seni böyle k1r1lgan, böyle yak1n,
nas1l öderim, neyle öderim?
Uyand1 kana susam1_
ilkbahar1 korular1n,
ç1k1yor tilkiler inlerinden
çiylerini içiyor y1lanlar,
ve ben gidiyorum seninle yapraklarda
çamlar ve sessizlik aras1nda,
sorarark kendime nas1l, ne zaman
ödeyeceim diye _u baht1m1
Bütün gördüklerim içinde
yaln1z sensin hep görmek istediim
dokunduum her _ey içinde
senin tenindir hep dokunmak istediim:
seviyorum senin portakal kahkahan1
ho_lan1yorum uykudaki görüntünden
Ne yapmal1y1m, sevgilim, sevdiceim
bilmiyorum nas1l sever ba_kalar1
eskiden nas1l severlerdi,
ya_1yorum, bakarak, severek seni,
a_k tabiat1md1r benim
Her ikindi daha da ho_uma gidiyorsun.
Nerde o? Hep bunu soruyorum
kaybolduunda gözlerin
Ne kadar geç kald1! Dü_ünüp inciniyorum,
yoksul, aptal, kasvetli duyuyorum kendimi
geliyorsun sen, bir esintisin
_eftali aaçlar1ndan uçan.
Bu yüzden seviyorum seni, bu yüzden deil
o kadar neden var ki, o kadar az,
böyle olmal1 a_k
ku_atan, genel
üzgün, müthi_,
bayraklarda donanm1_, yasl1,
y1ld1zlar gibi çiçek açan,
bir öpü_ kadar ölçüsüz.