Sen Gittin Masal Bitti

Son güncelleme: 19.09.2004 17:27



  • Sen gittin evimin adresi, kapımın zili gitti
    Sen gittin sazımın teli, kuşumun dili gitti
    yangınlar düştü yüreğime /ıssızlaştı şehir
    sokaklara hüzün yağdı/ gözlerime yağmur
    üstüme kapandı kapılar, ben kapandım içime
    günlerce haftalarca ağladım
    kırık bir ağaç dalında, öksüz bir kuş gibi kaldım

    Sen gittin
    hazanlar başladı bahçemde
    yaprağa duran ağaçlarım gitti
    umutlarım gitti, baharlarım
    tutam tutam saçlarım gitti
    dudağımda şarkılar öksüz kaldı
    yanağımda damlalar
    katar katar göçüp gitti kuşlar
    bir bulut gibi nehirler gibi
    gözlerimde akıp gitti yaşlar
    üstüme kapandı kapılar, açılmadı bir daha
    bir daha güldüğümü gören olmadı
    zehir-zıkkım oldu yaşamak
    küstüm bütün dünyaya
    ne yakarış ne yalvarışlar fayda etti

    Sen gittin
    kapımın zili, kuşumun dili
    sazımın teli gitti
    yüreğimde kanayan siirler
    masamda sigara izmaritleri kaldı
    ben kaldım öyle kimsesiz, tesellisiz ortalarda
    birde yıkıntım
    yaslandığım duvarlarım yıkıldı, güvendiğim dağlarım
    her gece yıldızlara bakıp bakıp ağlarım

    Sen gittin
    Şiirlerim öksüz kaldı
    kalemlerim, defterlerim
    ellerim, gözlerim, kirpiklerim
    yüreğimde kalkıp giden gemilerim
    dillerim öksüz kaldı
    dağıldı ne varsa senden yana
    çöl oldu şiiristanım
    hayalim düşistanım

    Sen gittin
    kemanım yayım, güneşim ayım
    mutluluk payım gitti
    kara bulutlar çöktü üzerime
    bir ben kaldım öyle boynu bükük ortalarda
    birde yastığımda yağmur hıçkırıkları
    her gece yüreğime batan cam kırıkları bir de

    Sen gittin
    sustu kalbimin bülbülü
    bahçemin gülü soldu
    yoldu bağrımı yokluğun
    sarardı çimenler
    bütün çiçekler boynunu büktü
    bütün ağaçlar yaprak döktü
    kuşlar da göçüp gitti ardından
    yaşanmamış mevsimler gibi
    geçip gidiyor baharlar

    Sen gittin
    evimin adresi gitti, zilimin sesi
    ağzımın tadı
    mutluluğumun adı gitti
    yaslı yaşım, gamlı başım
    zehir aşım, otuz yaşım kaldı

    Sen gitin
    hayalim düşüm
    sevincim gülüşüm
    servetim işim gitti

    Sen gittin
    özlemin yüreğimde
    yokluğun kirpiğimde çoğaldı
    sen gittin umudum gitti
    gururum gitti
    her gece oturup ağladım
    ıslandı/ ekmeğime karıştı korkunç acı
    gülmek nedir unuttum gitti

    Sen gittin
    ömrüm insafsız ayaklarına toprak oldu
    kavruldu bahçelerim çiçeklerim soldu
    gelmedin
    acılarım içimde fışkıran kan oldu

    Sen gittin
    çakıl taşlarım
    yürekvuruşlarım
    sevgikuşlarım gitti
    her yerde izimi arıyor avcılar
    yaralı bir ceylanın bakışında yaralı kaldım

    sen gittin
    anlımın kara yazısı
    kalbimin dinmez sızısı kaldı

    gittin işte o gidiş gittin
    bir daha dönmedin geri
    yarısı sende kaldı kalbimim
    yarısı bende ezgili
    ah seher yeli

    ardında kara günler
    her gün ölümler kaldı
    hasretin kaldı birde
    ben kaldım öyle deli divane

    sen gittin ben bittim
    bittikçe bittim bi- tanem
    kimsesiz, çaresiz, en çokta sensiz
    sen gittin masal bitti

#19.09.2004 02:55 0 0 0
  • sahane ellerine saglik
#19.09.2004 09:38 0 0 0



  • sunu unutma ben gitmedim ama sen öyle düsünüyorsan orasini bilemem
#19.09.2004 17:27 0 0 0