Yağmur herkese yağar,güneş ısıtır herkesi. Mevsimler herkes
>içindir,yalnız çığ altında kalan,sele kapılan bir kaç kişi... Herkes
>içindir aşk da ayrılık da! Yalnızca bir kaç kişi ölür acıdan.
>Eskiden ölümle tartılırdı ayrılık. Kiminin hayatı yalnızca
>unutkanlıktan! Herşey herkes için değildir oysa... Kimi hiçbir şey
>öğrenemez karanlıktan,yalnızlığı kullanmayı bilmez kimi... Kimi
>ayrılamaz karanlıktan,yağmur herkese yağar ama çok az insan tutar
>yağmurun ellerini. Onca şarkı onca film onca roman ama sevmeye
>yetmez herkesin kalbi... Çığ altında kalan sele kapılan,aşktan ve
>acıdan ölen bir kaç kişi dünyayı başka bir yer yapmaya yeter.
>Aslında onların hikayesidir anlatılan,diğerleri
>dinler,seyreder,gecer gider gecer gider herkes... Hikayelerdir
>geriye kalan!