Canınızın bir parçası için canınızı verirmiydiniz?
Nereden çıktı bu soru şimdi diyenleriniz mutlaka olacaktır..Evet nereden mi çıktı:geçenlerde izlediğim muhteşem bi filmin konusunda aynen böyle hazin bir soru uyandı içimde, önce kendime sorduğum...Kalp büyümesi yüzünden yoğun bakımda yatan evladı , can parçası için koca hastaneyi rehin alan bir babanın öyküsü vardı ekranda:JOHN Q...Oscar ödüllü bu filmde Denzıl Washington o acılı babayı oynuyordu ve istenilen parayı bulamayınca o hastaneyi evladının yaşaması için rehin alıyor....ama hiç kimseye zerre zarar vermek için değil..istediği sadece oğlununun , elindeki tüm parasıyla kalp nakli bekleyenlerin listesine dahil olması..evet sadece o listeye dahil olmak..Tam 1 buçuk gün direniyor polislere karşı... halksa ondan yana tezahuratlarla destek veriyor acılı babaya.. Sonunda oğlunun acısını gören ve buna tanık olmaktan acısı ikiye katlanan baba tüm hastaneyi rehin almak için kullandığı silahı ağzına dayıyor ve etrafındaki doktorlara dönüp diyor ki ;''Ben öldükten hemen sonra kalbimi oğluma nakledin''Evladına canını veren bi baba..Bu hikayeyi foçada tatildeyken Sebahhattin abi diye dünya tatlısı bi garson abime anlatmıştım, ve neden sonra sanki ona o soruyu sormuşum gibi bana acılı gözlerle bakıp dediki ; bende aynısını yapardım ;yani evladım için canımı verirdim..Peki kaçımız yapardık daha?Sanırım bu zamanda anne babalığın sadece cebine harçlığını önüne bilgisayarını,eline cep telefonunu vermekle olduğunu sananlar ''takdir-i ilahi '' deyip evlatlarının eriyişini beklemekten başka bişey yapacak durumda değil..Keşke JOHN Q yada Sebahattin abi gibi önemseyebilsek evlatlarımızı , onlara zaman ayırabilsek ,onlarla konuşabilsek canımsın diyebilsek ve o canın yaşaması için gerekirse kendi CANIMIZDAN bile vazgeçebilecek kadar çok sevebilsek onları..Canın bir parçası yitip gitmeden onlara para,başıboş bırakma yerine sevgi ve onunla geçen zaman verebilsek keşke...keşke...
Not : Filmin sonu hüzünlü bitmiyor merak etmeyin sonunda tarafik kazasında ölen birinin kalbi hastaneye yetiştiriliyor ve küçük çocuğa naklediliyor...Yani sevgi kime karşı duyulursa duyulsun ,mucizeleri getirir beraberinde...Sevginiz bırakın tüm benliğiniz sarsın; Hem unutmadan;HAYATA NASIL BAKARSANIZ ; ÖYLE GÖRÜRSÜNÜZ..
zaten o can icin en basta en degerli yüregimizi vermisiz geri kalan organin sorusu olurmu hic öyle bir anda hangi anne ve baba baska bir sey düsünebilirki