Anne Tut Ellerimi
Çocuk olmak istiyorum yeniden
Büyümeyi beceremedim anne
Kırdılar serçe kanatlarımı
Aldılar büyümeye dair umutlarımı
Ağlayamıyorum anne
Ağlamak istesem de delicesine
Süzülmez olmuş gözümden yaşlar
Al beni
Al, bahçede oynayayım
Al, yeniden çocuk olayım.
Deliriyorum anne ağır ağır
Her gece bin çeşit canavar var peşimde
Küçükken hep kurtulurdum
Büyüdüm, kaçamaz oldum
Beynim dağılmakta göz göre göre
Benim ellerim bağlı
Korkuyorum anne
Aldılar anne düşlerimi
Bir hiç uğruna
Parçaladılar yüreğimi
Kimsem yok benim
Ağıtlar yakacak
Ağırlaşan başımı
Göğsüne yaslayacak
Anne tut ellerimi
İçimde sessiz depremler
Uğultusuz fırtınalar kopmakta
Her gece bin hayalet beynimi paylaşmakta
Bin acı korlamakta yüreğimi
Anne ben beceremedim büyümeyi
Yalnız kalmak istemiyorum anne
Korkuyorum, tut ellerimi
Anne kopardılar ektiğin çiçekleri
Üzerine bastılar fidelerimin
Çaldırdım bana verdiğin hayatı
Savruldum yokluğunda
Kaybettim herşeyimi
Her gece bin hayalet yer beynimi
Kaçamam çocukkenki gibi
Her gece bin canavar paylaşır
Bin karabasan gelir şimdi
Bin ölü mezarından dirilir
Her gece bin ölü beni almaya gelir
Gecem yeniden şekillenir.
Her gece bin hayalat gelir beni almaya.
Sen gelirsin.
Korkuyorum anne, tut ellerimi.