Bir Annenin Oğluna Mektubu

Son güncelleme: 04.03.2006 04:01

ykalaman

BiR ANNENiN OGLUNA MEKTUBU

Can1m olum;
Sen gideli y1llar oldu zamans1z geçen.Y1llar oldu ya,sen hala gidi_inin ilk günkü ac1s1yla yüreimin en derinlerinde sakl1s1n y1pranm1_ mazimizin yokluunda.Seni hep nas1l sevdiysem, seni hep nas1l özlediysem,o derece de ar1yorum _imdi. Tabutunu topra1n karanl11na indirdiimiz gün,benim de yüreime isyanlar çöktü.Bir insan1n en olaan sonuydu senin nefessiz kal1_1n.Ancak olaan d1_1 olan;nefesine dü_man bir kur_un ve seni benden bir fidanken ay1ran,ya_atmay1 deil de, seni ya_amdan koparmay1 hedefleyen bir kaç çift silah tutan eldi.
Seni son defa cans1z bile göremedim.Cans1z bile göremedim çünkü;bir zamanlar benim öpüp koklad11m ellerin,gösüme yaslad11n ba_1n ve dier organlar1n patlaman1n etkisiyle da1lm1_ dört bir yana.Seni bir yiit olarak gönderdim,et y11n1 olarak tabutunla geri yollad1lar.Ve kar_1ma geçen herkes vatan saolsun cümlesinin ard1na s11nm1_,sabretmemi söylüyordu.
Sabredemem ben olum!..Vatan1n saolmas1 benim biricik parçam1n et y11n1 olu_una bal1ysa eer,sabredemem! Vatan1 yaralayanlar demir bir kafes içinde insan olduklar1 için haklar1yla korunuyor ve benim olum onlar1n kur_unlar1yla paramparça oluyorsa,sabredemem!Sabretmek her zaman üç be_ vatan saolsun diyene lay1k görüldüyse,sabredemem!...
Genelgelerin gölgesi alt1nda gizli tüm ya_am1m1z.Haklar1m1z1 yapmac1k bir 1l1kl1a teslim etmi_ler bizlere sormadan. Görülmez bir kafes olup,çevirmi_ bizleri sözde haklar1m1z. S1ras1 geldiinde kimilerinin paramparça yapabildii bu kafesi, bizler a_am1yoruz.0nsan olmay1 güçlü olmak olarak alg1layanlar belirlemi_ olmal1 ki bu haklar1;güçsüz olan1n rüyalar1nda mevcut yanl1zca.Öyle ki kimilerini güne_ 1s1t1rken, bizlerin elini yak1yor;kimilerine gece y1ld1zlar gülümserken, bizlere karanl1a gömülmek kal1yor ve yine bu kimileri insan olduklar1 için haklar1na kavu_mu_ken,bizlere sadece bu sözde varolan haklar1n gölgesinde,ellerimizden uçup gidene alamak dü_üyor.
Ama hiç kimse sormuyor benim olumun akan bir damla kan1n1n hakk1n1!Hiç kimse sormuyor,yokluunda gözya_lar1m1 silecek bir el bile bulamad11mda,böylesine bir ac1n1n bana hak olarak nas1l tan1nd11n1!
Günümüzde varolan insan haklar1n1 her kim uyguluyorsa seni, beni ve nicelerini insan olarak görmüyor olmal1.Bir baba yak1yorsa kendini çocuuna bir tek simit bile alamad11 için; bir çocuk parkta co_up elenirken,bir dieri ayn1 park1n duvar dibinde boyac1l1k yap1yorsa park1n içindekilere iç geçirip;bir genç özel okullarda eitim görürken,bir dieri okulsuzluuna, öretmensizliine yan1yorsa için için,gerçek insan haklar1 ya bir yerlerde gizli olmal1 bulamad11m1z,ya da yaan her yamur ve açan gözkku_a1n1n ard1ndan buharla_m1_ olmal1 gözkyüzüne azar azar.
Eer aksi olsayd1 bunun,sen _imdi yan1ba_1mda olurdun. Gözlerimde ac1n1n deil,sevincin gözya_lar1 olurdu.Tüm çocuklar mutluluu elbise yap1p kendilerine,ayn1 parkta elele oynarlard1.Her genç geleceini yolun ba_1nda avuçlar1n1n aras1na al1rd1 kaybetmemecesine.Çocuuna gerekli imkanlar1 salayabilir ve hayat boyu onun destei olurdu her baba...
Ben bir anneyim olum...Herkeseten çok ben al1yorum senin ard1ndan.Ama sen bu sahte haklar1n sadece benim görebildiim kurban1s1n.Sen benim yüreimin ate_i oldun alev alev ve ben _imdilerde senin duman1nda unutuyorum dünyay1. Sensiz souk hem geceler,hem de gelmek bilmeyen gündüzler.Sesini kulaklar1mda,bak1_1n1 gözlerimde,sevgini yüreimde sakl1yorum.Ancak tek saklayamad11m bedenindeki yaralar1n hakk1.Onu da bize hiç vermediler zaten. Avuçlar1mda resmin,sana geleceim günü bekliyorum.Ve her sahte insan hakk1na arkam1 dönüyorum.Birgün kaybettiimiz haklar1m1z belki bizi bulur ve beni sana kavu_turur diye...