ey mavi bulutların yüreği!
aynı topraklardan geldik biz,
aynı tozlu toprak yollarda
ne ayakkabılar eskittik biz.
aynı sulardan içtik, pınarlardan akan,
benzer dedelerin sevimli yüzlerine sığındık
hırçın birer çocukken.
yüreğimizin mahsenlerinde yıllanmış
aynı şaraplardan içtik kan kırmızısı.
aynı türküleri söyledik bostanlarda
algın cemalin sesinden, kanlara boyanmış.
ey memleketimin yüreği!
belki bağlar arasında bir kaya başindayız
belki soğuk bir memleketin
kaldırımlarını adımlıyoruz yalnızlıklarmızla,
belki hala boz topraklarımızda çocukluk yaşımızdayız.
ey soğuk gurbetlerin yüreği!
aynı elması takmış
demirlerden hasretler yontuyoruz,
dönen çelik çarklar arasından
gece gündüz demeden
dağılan yüreklerimizi topluyoruz.