Kendimi İmzalıyorum Sana

Son güncelleme: 12.08.2009 16:28


  • Eskimiş bir fotoğrafsın gözkapaklarımda
    çağlar öncesinden kalan lahitsin



    içimde öldüğün gün can buldu berduş yanım



    dibine vurduğum şişelerden boşalan esrik mısralarla
    belaya ve acıya secde eden şeytana
    keskin bir soğuklukta muştulandı ayrılık



    ki ben ayrılıkta bile sensizlikten utanmaya ant içtim
    ar geliyor yokluğundan düşen sesler



    oysa buzullarını erittiğin usulsüz bir sevişmenin
    doruğundan düşüyorum dudaklarına



    senin adın bal kaymak
    ben sahipsiz bir sokak çocuğu
    aşk kınalanmış bir koyun
    kime kurban kime sefil
    ve boğazında iki düğüm
    sonu gelmeyen kir dolu oyun
    can çıkmadan önce



    kendimi imzalıyorum sana
    mührünü bas üzerime düşünmeden



    çünkü düşüncenin öldüğü mekândır aşk
    ıssız bir anafora bulanır mantık dediğin
    gelgitler arasında is dolu türküler söyleriz de
    gece bile işitmez bizi



    ah o mantık dediğin geçersiz senet
    aşk tüccarı kalbimde makbulüm müdür?



    sen eskimiş bir fotoğrafsın avuçlarımda
    ben nice senler biriktiren kalın bir albüm



    ama sende duraksadım gece şahit
    hangi gece diye sorma bilemem
    belki kimsesizlerin o lanet gecesi
    belki hazan akşamlarının artığı o garip saatlerdir
    beni sana zıpkınlayan



    dedim ki
    eskimiş bir fotoğrafsın gözkapaklarımda
    yalankere yalan söyledim mecburen
    şiirlerim ruhumun vicdânıdır bilirsin
    ne gurur dinler ne de acemi bir riya



    her yerim
    her şeyim
    tepeden tırnağa
    daima
    sen mühürlü



    kendimi imzalıyorum sana
    Nevzat Konşer
#11.08.2009 17:59 0 0 0
  • Emeğinize sağlık arkadaşım...Bu güzel şiir için...
#11.08.2009 18:15 0 0 0
  • Emeğine Sağlık Canım
#12.08.2009 16:28 0 0 0