Bir iç çekiş görürsün o zaman
Pişmanlık değil o süzülen yaşlar
Belki de bir hüzün
Ya da sensizliğin denizinde
Sevgisizliğinin diplerindeki benim işte onlar...
Düşüyorum o vakit
Parçalanmış hislerimle en derine..
Sonra
Boğuluyorum gözyaşlarımın akıntısında
Tutunamadan bir dala
Alıp atıyor beni sonsuzluğa...
Sonsuzluk da sen oluyorsun
Sonra
Dolduramıyor o an göz yaşlarım boşluğu
Büyüyor giderek yalnızlığım...
Sürüklüyor o zaman beni
Çaresizliğe çaresizce...
Gözlerim yaşla dolu
Ama boş bakıyor aynı senin gibi
Hüzünlerim boş bir noktaya dalmış
Seni göremez oluyor aniden...
Ne bir çaresizlik bu ağlama
Ne de bir güçsüzlük bu !
Yasla basını omzuma;
İçinde biriken bir umman gibi olan kederlerin en acımasız olduğunda sonuna bir nokta koy ,
Doyasıya ağla bu gün
Yaslanki yasama duyduğun umutsuzluğun,çaresizliğin
Verdiği acıları gözyaşlarınla sil bu gece kalbinden...
Ne bir çaresizlik bu ağlama
Ne de bir güçsüzlük bu!
Sensizliğe de ağlamıyorum aslında!
Belki de sadece karşılıksız sevgime.
Bakma o yüzden gözlerime
Ve sakın ağladığımı görme