Akşamın siyahında.
Kibrit kutusuna tutsak olmuş
Duygularımla sahildeyim
İçimdeki sızıyla baş, başa
Çaresizim.
Sana bu kadar muhtaçken bile
Gel diyemiyorum
Biliyormusun?
Yalnızlıktan değil sensizlikten korkuyorum
Ve karanlık beni
Hiç ama hiç korkutmuyor sensizlik kadar
Sonra yıldızlara sesleniyorum
Dalgalara soruyorum seni
Gördünüzmü?
Yetti artık gel! Dayanamıyorum.
Ve ben yeşil gözlüm
Yine sabahladım sahilde
Akşam seni konuştum martılarla
Seni sordum yıldızlara
Seni sordum dalgalara
İçime akıttım bütün yağmurları
Kokunu özledim
Sanki koca deniz sen kokuyordu
Martılar seni soruyordu
İçimde yangın, yangın var ya
Her gün biraz daha büyüyor
Yetti artık gel! Senin için yaşayan
Bu yürek! Artık ölüyor ...