KURTAR BENİ
Sen yoksun yanımda bir yanım hep eksik.
Tamamla beni
Yaşayamıyorum seni görmeden
bitsin artık bu sensizlik
Bitsin diye dua ediyorum
Sesim kesik
Dayanamıyorum artık sökülüyorum ilmik ilmik
Tükendim
Karanlıklar çöktüğünde kuytu bir köşede ağlamaktan kurtar beni
sevmiyorum geceyi
Gökyüzü mavi değil benim için
ve hep siyah bulutlar kaplayacak üzerini
Sen yoksun yanımda devrik bütün cümlelerim
Toparlayamıyorum kelimelerimi
özlüyorum seni
Dokunmak istiyorum uzattığımda ellerimi
Hissetmek istiyorum nefesini
Sensizliğinde boğulmadan kurtar beni
Yolun sonuna geliyorum artık
Lanet yalnızlık yüreğime batırıyor pençelerini
Güneş hiç doğmuyor sankiısıtmıyor içimi
Isıtsana beni
Dibe vuruyorum
Canımı acıtıyor anlamsızlığımın beynime batan küflü çivileri
Tutsana uzattığım ellerimi.
Ne olur kurtar beni.
Sustum..
Çıkmaz kelimelerin girdabında boğuldum
Sarılacak bir yılan bile yoktu etrafımda
Sessizliğin en can alıcı ürpertisiydi bu
uzatmadın ellerini delirdim
Ondandı kelimeleri yitirişlerim
Sensiz üşürdüm ben renkler siyaha dönüşürdü....
ve sen yoktun
teslim oldum kaderime sebepsizce
gecelerime hüzün düştü
sustum
sensizliğin ilk satırında kelimeleri tükettim
çaresizlik sıfatı hafif kaldı bekleyişimde
kansız bir ölümüydü bu sahipsiz bir ölünün
sen yoktun yasaktın bana
ondandı belki tanrıya yalvarışlarım
onu kaderime yaz derdim hep onu kaderime yaz
ama tanrı kaderime ayrılığı yazdı
kadere karşı koyulmazdı ki
bekledim sadece çaresizce
gözlerim kan çanağı
sustum
sensizliğini düşünmekten vazgeçtim..
kulaklarımı büyük bir sessizlik tırmaladı
imkansızlığının oynandığı bir oyundu bu
yoktu yanımda gözlerin imkansızdı adın
ondandı belki anlamsızlığı hayatın
sebebimdin bir nefesine bağlıydı kalp atışlarım
ve alamadım nefesinin sıcaklığını
yaşayacak ne kalmıştı ki
hayaline astım umutlarımı
her yer siyaha boyandı