Tren yollarında kaybolan
Bahar rüzgarıydım.
Körpe kırkikindilerde yitirdim yağmurumu.
Bir özge sevdaydı,
Yüreğimde yitirilmiş gölgeler;
Düşlerimi gözlerinde unuttum.
Şimdi boşa geçen bunca zorlu yıl,
Hangi şarkıya tamamlar hüznünü?
Kırılan bunca yaprak,
Hangi resme figür olur?
Mevsimleri de sayamıyorum artık:
Güneşsiz yazlar,
Yağmursuz hazanlar geçiyor
Pas tutmuş penceremden.
Uzanıp da tutabileceğim
Bir süpürge çöpü bile yok.
Umudumu yokluğunda unuttum