bazen yetmez kelimeler,
bir heceye sığmaz sevgi...
alır götürür ikimizi
kitapları yutan o hece...
aşk mı, sen mi desem bilmem...
sensiz hiçbir sevgiyi istemem...
aşkın rengi mavi olsa gerek aslında,
hangi renk bu kadar sevimli ki...
pembe yapmacık,
kırmızı tutku...
siyah ruhumuz...
gridir bizim umutsuzluğumuz...
uyar mavi ikimize de,
hadi al fırçayı eline.
hayatın boyama kitabını koyup önüne
vur anasını satıyım öylesine...
hüzünlerden başla ilk önce...
çal derin bir maviyi üzerlerine...
ne de iyi gider siyahın üstüne...
bir salı sabahı,
karalarken bu şiiri sana...
maviden atlasların hayaliyle...
seni düşünürüm ümitsizce...
çiseleyen bir yağmurun altında...
gözlerim ıslanırken sessizce...
sana mavi bir gökyüzü göndermek isterdim.
ve o mavinin en yaramaz tonunda,
bütün siyahımla,
seni kıpkırmızı öpmek isterdim...
Sevgiliniz olduğu zaman bir derdiniz var, olmadığı zaman iki derdiniz var en iyisi evlenmeyi düşündüğünüz birisi olsun böyle olunca dünya sizin sayılır...