İçimde gizli kalmış sevinçler, açığa çıkmayacak heyecanlar, belki de hiç bir
zaman hayata geçiremeyeceğim mutluluk formüllerim var. Kimseler bilmiyor, bense
kimselere anlatmıyorum artık. Her şeyde, her yerde, her an aradığım maviyse terk
edeli çok oldu beni. Oysa aşkın, umudun, hayalin rengiydi mavi benim için. Tek
kelimeyle anlat bana aşkı dediklerinde söylediğim renkti o...
Çok sevdiğim şarkılarında sesi kısıldı. Dinlediğimde her mısrası canımı yakıyor.
"Batıyor ama acıtmıyor senin sevdan" diyor, ama ben o acıyı yüreğimin en
derininde hissediyorum. Çok konuşan ben, konuşmak için çıldıran ben, uzun
sessizliklerin insanı oldum. Ağzımdan çıkacak sözcüklerin neler olabileceğini
bilmiyorum, belki de ondan suskunluğum. Bilemiyorum, belki en doğrusu susmak...
Hiç böyle olmadım ben. Yaşama böyle yılgın, böylesine soğuk, böylesine uzaktan
bakmadım. En soğuk kışta bile hiç kimsenin görmediği güneşler ısıtırdı beni.
Karda çiçekler açtırırdım. Çünkü sen vardın. Sen aşktın, sen maviydin, sen
güneştin, sen rengarenk çiçektin, sen yüreğimde isyan, sen ruhumdaki ateştin.
Sen gülüşlerimin adı, sen göz yaşlarımın anlamıydın. Sen hayatımdın, sen
hayattın...
Ve bir gün gittin. Bahanelerin vardı, ardına sığınacağın haklı nedenlerin vardı.
Gidişine izin verdim ki gidene kal demek küçüklüktü. Küçülmedim belki ama gittin
ve ben yok oldum. Oysa ne çok sevmiştim seni. Senin verebileceğin hüzün demek ki
böyle acı bir şeymiş, öğreniyorum. Acı veriyor, zor oluyor, canımı yakıyor ama
öğreniyorum...
Yüreğimdeki ateş söndü, yerinde buzdan bir kütle var artık. Baharlarsa öylesine
uzak ki bana...
Ve bir gün gittin. Bahanelerin vardı, ardına sığınacağın haklı nedenlerin vardı.
Gidişine izin verdim ki gidene kal demek küçüklüktü. Küçülmedim belki ama gittin
ve ben yok oldum. Oysa ne çok sevmiştim seni. Senin verebileceğin hüzün demek ki
böyle acı bir şeymiş, öğreniyorum. Acı veriyor, zor oluyor, canımı yakıyor ama
öğreniyorum...
İçimde gizli kalmış sevinçler, açığa çıkmayacak heyecanlar, belki de hiç bir
zaman hayata geçiremeyeceğim mutluluk formüllerim var. Kimseler bilmiyor, bense
kimselere anlatmıyorum artık. Her şeyde, her yerde, her an aradığım maviyse terk
edeli çok oldu beni. Oysa aşkın, umudun, hayalin rengiydi mavi benim için.