Şimdi başka bir solukla uyur gece
Bütün saatler kırık
Işıklar körse
Kemanlarda param parça bir hicaz
Bambaşka bir gerçek bu yaşadığım
Senden önceki gerçekten
Bütün kapıları çaldım bu kentte
Yoktun sen!
Hayalet gecelerin karanlığında
Bir ay kaldı
Bir de ben
Örttü yıldızları ayrılık sisi
Kanadı kırıldı gülüşün
Issızlığa terkedilmiş kayıklar gibi
Çaresiz kalmışım senin dışında
Kalan yarısının peşinde kavrulmak benimkisi
En güzel yerinden yırtılan düşün...
Sen benim yağmurlarımı alıp gittin
Bu beton ormanında
Öksüzüm sonsuza dek
Ne bulutlar silebilir yüzümdeki kederi
Ne yere-ne göğe hasretim sığar
Her gün biraz daha parçalanırım
Geceler içime karanlık yığar
İklimsiz kaldım işte
Kimliksiz kaldım
Gelmezsen içimde bu yangın sönmeyecek
Kurur her solukta birazcık daha
Kendi yağmurunu yitiren yürek ...