Nakaratı sende kalmış, notası yitik bir şarkı değerken gözlerime..
Peltek bir dilin, yakarışlarından ölürdü o an sesim
Sustukça çoğalandı hüzün..
Çoğaldıkça hüzün, büyürdü insan içinde ses
Ve gece tanıklık ederdi korkusundan altını ıslatan şehirlere.
...
Zaman kendi içinde saklanan yalancı bir şair..
Bizler zamanın yarattığı birer şiir.
Kent sağanak altındayken, kayboluyordu çocukluğumuzun uçurtmaları..
Sonra; sus bayramına yatardı gözlerimiz..
Bir kaç kelime sallarken dizlerimizde..
Ağlayan kalemlerimiz vardı..
Birde sahibinden az kullanılmış intihar provaları..
Yanaklarımda seksek oynayan bir kız çocuğu
Tutunamadığı çocukluğunun ismini arayan bir ben
Sesin değerse o an sesime..
Yüzün geçer içimden
Adı olmasa da masal kahramanlarımızın
Uykusuna uzandığımız hayallerimiz.
Balonlardan çaldığımız renklerimiz var bizim.