Yitik

Son güncelleme: 13.02.2009 15:30


  • noimage

    Issız bir şehrin yağmalanmış kalbinde
    yitik parçasını arıyor ruhum
    yok artık diyorlar, o kırık gülümseme
    bu şehrin silinmiş adreslerinde

    bir telefon kulübesi, eylül çarşısı,
    yağmurun sesinde birikmiş kahkahalar
    yasemin bir öpüş gibi... öylece kalmış
    karanfil sokağının cebindeki şiirde

    çiğ mi yazar, çiy mi, yaprak aşkın adını;
    konuşup durmuştuk bir eylül gecesinde
    çiyler çoktan kurumuştur kirpiklerinde
    eylülü bekleyemez bazen yapraklar

    bilmem, sildi mi sokaklar ayak izini
    ama gençlik parkının buz tutmuş ateşleri
    hiç sönmedi bir kadının kalbinde

    ölüm hangi acıyı giyinir en çok
    hüznü avuçlarına gizlemiş bir resimde
    hangi rengi açar külrengi solan şiir
    külün kendi renginden utandığı gecede?

    hiç bilmezdim, şehirler de ağlarmış,düşlerini gömerken şiirlere

    anımsayamadım, gül müydü, karanfil mi,
    mezarıma getirirsin dediğin-- ne çok gülmüştük,
    ne çok gülmüştük, meğer...

    meğer aşk da sığarmış külrengi bir kedere!

    noimage
    Ayten Mutlu
#13.02.2009 13:45 0 0 0
  • Emeğine sağlık.
#13.02.2009 13:56 0 0 0
  • Teşekkür ederim..
#13.02.2009 13:59 0 0 0
  • Yitirilen ne olursa olsun çabuk unutulmuyor...

    Güzel şiir.
#13.02.2009 14:07 0 0 0
  • meğer aşk da sığarmış külrengi bir kedere!

    çok başarılı yüreğine sağlık
#13.02.2009 14:16 0 0 0
  • Çok güzel bir şiir emeğinize sağlık..
#13.02.2009 15:21 0 0 0
  • meğer aşk da sığarmış külrengi bir kedere!

    Kimiside Çok Çabuk Unutuyor..Emeğine Sağlık..
#13.02.2009 15:30 0 0 0