Aşığım Bir Azraile Ölümüne

Son güncelleme: 04.05.2009 12:05

EZqiiiii

Yaşama sevincimi kaybettim...

Kayıp yıldızlar aranıyor...

Gözlerimdeki yıldızlarda kaybolmuş bak

Yoklar.

Sende kaldı onlarda herşeyim gibi.

Gözlerimin gülen yanı sende kaldı,

Tebessümlerim,

Neşem,

O sokaklarda oynayan yanım sende kaldı.

Giderken herşeyimi götürdün

Kendini bende unutarak.

Oysa her defasında sende kaldığımı

Bende kaldığını bilerek gittin.

Şimdi gecelerde avuçlarımı öpüyorum ellerin yerine.

Dün avuçlarımı öptüm bir zehir daha salarken vücuduma.

Katili oldun düşlerimin de

Ben bir katile olan aşkımdan vazgeçemedim bir ömür.

Nasıl da beceriyordun

Her anımın katili olup aynı zamanda

Nefesime can vermeyi.

Hem tanrım

Hem azrailimdin sen.

Diyorum ya herşeyims(d)in sen...

Söylesene sevgilim dün gece avuçların yandımı senin?

Öyle sıcak öpüşler saldım avuçlarıma.

Öptüm en kanayan yerlerinden avuçlarımı

Avuçların yansın diledim.

Fallarda tutacak dileklerim kalmadı senden sonra

Yeni dilekler keşfine çıktığımda

Yine sana kilitleniyor düş/lerim

Ama tutacak bir dilek dahi bulamıyorum yokluğunda

Öyle ıssız kaldım işte sen gidince...

Oysa ıssız adam filmindeki o adam sendin.

Bense tüm ıssızlığında ıssızlığınla sığındığın ada...

Bak sevgili yeni bir kimlik daha buldum

Bu aşktaki rolüne;

Sen bu aşka

Hem can veren tanrı(m)

Hem de verdiği canı acımadan alan azrail(im)sin artık...

Ve ben, bir kulun tanrıyı sevdiği gibi seviyorum seni

Ve bir ölümlünün azrailden -en- nefret ettiği kadar

Seviyor-(d)-um Sen'i...