yaLnızLık,
umutsuzLuk ve fare..
terkediLmişLiğin dayanıLmaz hafifLiği..
özLüyorum tüm özLemLerimi,
ve farem gibi çekiLiyorum kuytuLarıma.
düştüğüm dipsiz kuyuLardan kendime sarıLarak çıkıyorum,
ne hapLarım,
ne aLkoL
ne de
itinayLa sarıLmış sigaraLar bastıramıyor içimdeki sessiz ve sahipsiz çığLıkLarı. güneşLi bir günün bu kadar meLankoLik biteceğini biLemezdim.
pırıL pırıL bir hava ve dışardan geLen arkadaş çığLıkLarı,
fakat yazıLarınızı okudukça çıkıyor içimdki örseLenmiş paramparça ceset,
ve güLümsemem soLarken dudağımın kenarında
tuvaLete atıLmış prezervatif gibi üzerime sifonunu çekiyor hayat...