Sensizlik Zamanları Sevgiliye
Son güncelleme: 11.06.2005 14:54
-
Tan ağarmaya başladı. Kaçıncı günü devirdim sensiz. Kaçıncı dostluğum bu gecelerle...
Ah gönlümün solmayan gülü, ayrılık rüzgarı bize de değermiş. Ben de düşermişim dalımdan kurumuş yaprak misali. Ah amansız sevdamın amansız yarası, bir bahar akşamı kondu sevda kuşu gönlüme. Yine bir bahar akşamı zemheriye çevirip gitti yüreğimi. Oysa ben bütün mevsimleri bahar biliyordum. Baharda çiçekler solar mı sevgili?
Kasırgalara bıraktın ruhumu. Alabora oldu düşlerim. Batan bir gemi nasıl kurtulur sevgili? Umutsuz bir hastanın yaraları nasıl sarılır?
Bırakıp gitmek istiyorum yüreğimi burada. Kendimi unutup, hiç bitmeyen, dönüşü olmayan yolculuklara çıkmak istiyorum. Belki izine rastlayabilirim. Bir haber, bir küçük haber alsam belki huzur bulabilirim. Gözlerinde hala nisan yağmurları var mı? Bilirsin yağmuru senin gözlerinde sevdim ben. O yağmurlar okşardı bakışlarımı.
Günlerdir saçlarımı tarıyorum ayna karşısında. Belki yine gelip eskisi gibi sarılırsın diye. Bütün umutlarım boşuna biliyorum. Ama olur ya, sevgili olur ya.
Sen beni sevince gülümsedi gözlerim. Sen sevdiğin için saçlarımı sevdim ben. Senin ellerinde anlam buldu ellerim. Sensiz çorak toprak gibiyim sevgili. Taş gibiyim. Kurumuş dal gibiyim. Sensiz bir hiçim sevgili.
Ne çabuk geçti zaman. Yine hüzün kemiriyor içimi. Yine dört duvar, yine yalnızlık, yine keder. Yaşamakla ölmek arasında bir çizgide durdum yıllarca. Duvardaki saatin akreple yelkovanı bile değiliz seninle...
Yıldızlar bir çarşaf gibi yine sensiz örtüyor geceyi. Ben hala senin resimlerinle avunuyorum. Gittiğin gün soğuk bir namlu gibi şakaklarımda. Ya çek kurtar bu karanlıktan ya da öldür sevgili...
-
Kalbim,
Yarın vuracaklar beni.
Yarın sensizliğe salacaklar, kalbim
Beni ağlatacaklar
Gözümde ağırlaşan
Soğuk gözyaşım olma her gece
Titrek ellerin tenime dokunmasın
Mum alazı misali
Üşüyerek girme koynuna gecemin
Sana sarılacak kadar cesur değilim
Kalbim,
Maviye çalardı gözlerin
Belli etmezdim yine de
Yine de her gece yine de uyanıp yine de okşardım seni
"Sevmek korkakların işidir", kalbim
Seni, korkacak kadar bile sevmedim.
Kalbim,
-Yanan canım da olsa-
Gitme artık hüzün dostunsa yolunda
Dönüşünü beklemek ölüm...
Hele de geçmişe gömülmüşse bu beden
Yitip giden takvim yapraklarında.
Bu yüzden
Bıraktığın yerde olmayı
Ben istemedim.
Kalbim
-
Ben Versus Ben
Kararlı olmayı hep sevmişimdir. İyi ya da kötü, doğru ya da yanlış karar vermeliyim. Kötü sonuçlardan pişmanlık duymadım. Belki acı çektim, ama pişmanlık duymadım. Kararsız insanları da pek sevmem, daha doğrusu beni kaosa sürükleyen insanları. Ortada kalmak kadar iğrenç bir şey olamaz benim için. Bundan nefret ederim.
Umut nedir? Benim umut dediğim, işte bu çıkmazların arkasındadır. Daha doğrusu beni kaosa sürükleyenlerin arkasından, aradığım ışıktır. Belki artık bu yüzden umudu sevmiyorum. Umut da artık benim için kaos. Sonuçta kararsız kalanların size söylemek istemediği ya da söyleyemediği şeyler vardır ki, artık, buna inanıyorum.
-Efendim canım, bir şey mi diyeceksin?
-Bu kadar önyargılı olma. Belki onlar senin gibi acı çekmek ve acı çektirmek istemiyorlar. Onlar belki daha sağlam kararlar vermek istiyorlardır.
-Hadi canım, bu şekilde daha fazla zarar verdiklerini ikimiz de biliyoruz. Bunları yaşamadın mı! Umut, umut, umut diye kendini yiyip bitirmedin mi! Kararsızların acısını sen çekmedin mi! Sonunda hep gelip benden yardım istemedin mi!
-Evet ama&
-Ama ne, kum çuvalı? Sen ne kadar genişsin! Bunu daha ne kadar sürdüreceksin? Anlayışının sonu yok mu? Sen duygusal bir manyaksın! Herkesi seviyorsun, hepsine sonsuz anlayış gösteriyorsun. Bence sen ruh hastasısın!
-Sen nesin! Senin umursamazlığın, anlayışsızlığın, nefretin, sinirin! Sen de duygusalsın işte. Ben duygusallığın iyi yanını yaşıyorum en azından. Sense kötü yanındasın.
-Ben acı çekmiyorum senin gibi! Peki ya kim kimden yardım istiyor? Dediklerinin yanında ben güçlüyüm. Sense zayıfsın. Seni salak!
-Sen güven nedir bilmiyorsun; senin sorunun da bu.
-Sen güvendin de ne oldu! Hem neden tartışıyoruz ki; sen bana yardım için gelmedin mi?
-Tamam tamam, senin dediğin gibi olsun.
-Artık kontrol bende!
O, hep sıkışınca bana gelir. Umut etmekten, acı çekmekten kurtulmak için. Ben güçlüyüm, o ise zayıf. O terk edilir, ben terk ederim. O sever, ben sevmem. O güvenir, ben güvenmem. Mantık, beraber oturup çay içtiğimiz bir cafe. Tek ortak yanımız. Bunun yanında gerçek olan şu ki, biz düşmanız. Ben onu sevmem, o beni sevmez. Ama O da ben, ben de Oyum
O yine terk edildi&
-Kabul et, seninle biz acı çekiyoruz. Benimle daha mutluyuz
- Sensizlik Zamanları Sevgiliye Konusuna Benzer Konular
- Sevgiliye Sesleniş 26.06.2004
- Sensizlik 11.07.2004
- sensizlik ölüm demek 11.07.2004
- SeVGiLiYe 13.07.2004
- SeVgİlİYe 18.07.2004
- Plastik Gıda Ambalajı 11.06.2005 14:54