SENİ GÖRMEK ÖLMEK DEMEK...
SENSİZLİKSE ZATEN ÖLÜM...
Vakitlerden gece yarısı
Herkes uykuda,
Ben, gene yalnız, gene uykusuz
Ve hep seni düşünüyorum.
Sense bensiz,
Belki bir tatlı rüyanın koynunda
Huzur uykularında,
Ben hep huzursuzum.
Yine hasret gözlerim uykuya
Ve hep geceler uzun, sabahlar uzak
Sensiz geçmiyor saatler,
Ben saatlere, dakikalara
Ve saniyelere mahkum.
Şimdi yanımda olsan keşke,
Bir gece, sadece bir gece
Tarih 21 Aralık olsa
Kuzey yarımkürede.
Ben durmadan sana baksam,
O yağmur gözlerinde
Sırılsıklam ıslansam.
Hep sana baksam, baksam, Baksam...
Saçının kıvrımlarını saysam, karanlıkta.
Ben hep sussam,
Sen durmadan konuşsan.
Sen, sevdiğin şiirleri okusan,
Ben, seni anlatan şiirleri:
Leylaları, Şirinleri, Aslıları...
Sabah hiç olmasa,
Güneş bir kerecik doğmasa
Karanlık olmazdı dünyam,
Sen yanımda olunca.
Saatler yine geçmedi,
Hüzün kovalıyorum
Tenha sokaklarda
Ne senin haberin var
Bu yaman ıstıraptan
Ne de başkalarının
Bir ben yanar dururum,
Bir ben çekerim bu gam yükünü.
Bir gün solacak bu ıssız yürek,
Yaprak dökecek gönül ağacım
Ne senin haberin olacak
Ne de birilerinin
Ben ve yüreğim,
Sana mahkum yaşayıp
Sana mahkum ölecek.
Ne sevdalılar gördü yeryüzü
Birbirinden habersiz,
Ne insanlar gördü, anlaşılmayan.
Ne yağmurlar yağdı,
Milyon kemikler üstüne,
Ne rüzgarlar esti,
Yıkık harabelerde.
Bir yürek de öyle solacak,
Habersiz, kendi kendine
Herkesten uzak, senden uzak
Bir gün bakarsan
Evinin beyaz penceresinden
Hep sana bakan
Bir yıldız göreceksin,
Uzak, başka, küçük
Yağmur gözlerini yalayan
Işıkları olacak
Hep sana bakacak,
Sen yıldız oluncaya kadar.