Haziran Sonu
Mevsimler mütehayyil.
Ram olmuş ömür yağmurları altında
Aşk adın kadar sessiz!
Gözlerimde kalan akislerden
Bir istanbul maviliğine sinmiş ahidler
Martılar unutulmuş
Yorgun kanatlarında soluyor ümitler
Zaman karanlıklara sürmüş hayalleri
Ve taptaze sabahlar sıcak kollarında.
Kimbilir kimlerle soğuyorsun
Gözlerinde rüyalar görüp ağladığım
Beşiktaş kaldırımlarında
Bir ihtimaldi herşey
Beyoğlu günlerimden müphem
Senin dışında herşey
İstanbul'dan maviydi sözlerin
Hayata dokunan sessiz anların gibi
Güzeldin
Yaşamanın güzelliği kadar
Kullanılmış kafiyelerin efsunu gibi
Herkes kadar
Lal oldu dudaklarım söyleyemez
Derunumda saklıdır kimseler bilmez
Biliyorum kolay değil sensiz yaşamak;
Ama işte!
Yalnız seni sevmek için olsa da
Affet beni ömür kısa
Mütemadiyen kandırır zaman
Ve Bazende insan
Suskunum hayata yüreğim şaşkın
Çünkü Biz;
En Güzel Yerinde Sustuk Aşkın