Fehle, özünü sen de bir insanmı sanırsan?
Pulsuz kişi, insanlığı asanmı sanırsan?
İnsan olanın cahü celali gerek olsun,
İnsan olanın dövleti, mali gerek olsun,
Himmet demirem, evleri ali gerek olsun;
Alçaq, ufacıq daxmanı samanmı sanırsan?
Axmaq kişi, insanlığı asanmı sanırsan?
Her meclisi-alide soxulma tez araye,
Sen dur ayaq üste, deme bir söz ümeraye,
Caiz deyil insanca danışmaq füqeraye,
Dövletlilerle kendini yeksanmı sanırsan?
Axmaq kişi, insanlığı asanmı sanırsan?
Feqr ile qina ehline kim verdi müsavat?
Menada de, suretde de var bunda münafat,
Öz fezlni pulsuz edemez kimseye isbat,
Bu mümtenei qabili-imkanmı sanırsan?
Axmaq kişi, insanlığı asanmı sanırsan?
Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!
Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!
Qoy mən tox olum, özgələr ilə nədi karim,
Dünyəvü cahan ac olur olsun, nə işim var?!
Səs salma, yatanlar ayılar, qoy hələ yatsın,
Yatmışları razı deyiləm kimsə oyatsın,
Tək- tək ayılan varsa da, həq dadıma çatsın,
Mən salim olum, cümlə cahan batsa da batsın;
Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!
Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!
Salma yadıma söhbəti- tarixi - cəhani,
Əyyami- sələfdən demə söz bir də, filani,
Hal isə gətir meyl eləyim dolmanı, nani,
Müstəqbəli görmək nə gərək , ömrdü fani;
Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!
Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!
Övladi- vıtın qoy hələ avarə dolansın,
Çirkabi- səfalətlə əli, başı bulansın,
Dul övrət isə sailə olsun, oda yansın,
Ancaq mənim avazeyi- şənim ucalansın;
Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!
Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!
Hər millət edir səfheyi - dünyadə tərəqqi,
Eylər hərə bir mənzili- məvadə tərəqqi,
Yorğan - döşəyimdə düşə gər yadə tərəqqi,
Biz də edərok aləmi- röyadə tərəqqi;
Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!
Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!