İstanbul Kumkapıda Petro adlı bir arkadaşım vardı,rum bir ailenin çocuğu idi.Birlikte gezerdik,sevimli bir çocuktu,bütün arkadaşlarımız severdik Petroyu.Bir gün hep birlikte hamama gittik,yıkandık,Petroya da bir güzel apdest aldırdık.Günlerden cuma,cuma namazına gideceğiz,Petro da bizimle gelmek istedi,onu da camiye götürdük.Bizimle birlikte hutbeyi dinledi,bizimle beraber yattı kalktı,namaz kıldı.Çok hoşuna gitmiş,haftaya yine gittik.Namaz sonrası caminin imamı "Bu gavurun ne işi var burada" demez mi.Anlattım çocuğun kendi isteği ile geldiğini,ona karşı böyle konuşmasının çok ayıp,hatta günah olduğunu,çocuğun belki müslüman olabileceğini,dilimin döndüğü kadar anlattım.Ama hoca "Onu bir daha burada görmeyeyim" dedi ve Petro "Kilisede papaz,"Bir müslüman kiliseye gelirse,ona çok iyi davranıyor,sizin hoca gibi yapmıyor" dedi ve bir daha camiye gelmedi bizimle.Hristiyanlığa heveslenip din değiştiren Türkleri düşünüyorum,bir de petroyu.Bir bizim imamı düşünüyorum,bir de kilisedeki papazı.Üstelik ikisi de din adamı ve de ikisi de farklı.