1. Ana Sayfa
  2. İslam
  3. Ağlamayı Hiç Bu Kadar Sevmemiştim

Ağlamayı Hiç Bu Kadar Sevmemiştim

Son güncelleme: 02.02.2010 00:00
MiSS-FENER MiSS-FENER foto
  • Ağlamayı Hiç Bu Kadar Sevmemiştim - Yaşam Hikayeleri - Nail Asarkaya

    Ne anlatacağımı bilmeme rağmen cümlelerimi bir türlü yerli yerine oturtmakta çok büyük sıkıntılar yaşıyorum şu an Sizlerle hayatımdaki en güzel anımı paylaşmak istiyorum deyip başlayım yazıma

    14 Ekim 2009 Bu tarihte neler yaşandı, sizler için ne değişti, dünyada ne oldu hiç bilmiyorum İkindi vakti gibi bir kargo paketi aldım üzerinde "Kırılabilir!" yazıyordu Fiziksel olarak çok uzaktan, gönlüme, canıma ise bi o kadar yakın bir yerden geliyordu Benim doğum günüm için bazı hediyeler yollamışlar Paketi açtığımda gördüğüm her şeyin -nedense :)- daha önceden belli başlı yerlerde geçen muhabbetlerimi anımsattığını fark ettim Aslında kuru bir doğum günü tebriğine de razıydım ama inanın ötesinde bir şeylerdi bu Paketin içindeki her hediye beni, kelimelere dökemeyeceğim duygulara sürüklemişti Ancak içlerinde biri vardı ki, belki de şu ana kadar kimsenin başaramadığını başarabilen tek varlıktı

    Benim için -doğum günüm olması sebebiyle- kısa bir film çekmişler. Lafı fazla uzatmadan filmin konusuna gireceğim Benim kardeşim bir gün bir arkadaşıyla evde otururlarken, arkadaşının ev telefonları çalıyor. Arkadaşı açıyor. Arayan kardeşimin annesi Ve benim bir trafik kazasında öldüğümün haberini veriyor "Bu adalet değil" diyor kardeşim Velhasıl zamanla 2 arkadaşın yaşadığı üzüntüye, benim ölüm için akıttıkları yaşlara tanık oluyoruz Daha sonra kardeşim üzüntüden yataklara düşüyor Ve en sonunda arkasında yalnızca bir mektup bırakıp, bileklerini keserek intihar ediyor

    Bilmiyorum kelimelerde duyguları nasıl aksettirebildim size, gerçekten bunu hayal gücünüzle bir edip yaşatabildim mi ama emin olun daha kendi ölüm haberimi duyduktan sonra bir gözyaşı akıttım ki filmin sonuna kadar hesapsız İşin en ilginç yanı, ben normalde ağlamayı tasvip etmeyen bir bireyim ve nitekim de çok çok uzun zamandır ağladığımı hatırlamıyorum Belki de duygusuz biriyim ondan olabilir diye düşünüyorum Çünkü ne bir acıya, ne bir ölüye yada ne bileyim, nasıl anlatayım ağlanacak bir şeye ağlamadım Ağlayamazdım yani Yok usta tek bi gözyaşı yok Ama bu film beni o kadar derinden etkiledi ki Size nasıl anlatırım bilemiyorum Evet, çok uzun bir aman sonra yeniden gözyaşı döktüm ama o kadar güzel yaşlardı ki onlar yani nasıl tarif ederim bilemiyorum Yani böyle bir şey olsun sabahtan akşama kadar ağlatsınlar beni deyim de artık bi derece duygularımı anlatmaya çalışayım

    Bunu birçok kişiyle daha paylaştım ve inanır mısınız herkes hem bu hediye ile hediyeyi hazırlayanları takdir etti hem de çok şaşırdılar Çünkü beni tanıyan herkes bilir ki ben kolay kolay ağlamam :) Hep de söylerim zaten, "Ben ağlamam çünkü o kadar duygu yok bende :)" diye Ve birkaç yorumu da dikkate alınca sorguladım kendimi "Hakikaten ben böyle bir sevgiyi hak edebilecek birisi miydim?" , "Hiç ağlamayan ben, en acıklı dram filmlerine bile gözünü kırpmadan bakan ben, ağladım Yaşlanıyor muyum artık nedir? :)" ve daha birçok soru
    Ama ne yalan söyleyeyim, belki de başka bir olay yaşasaydım ağladığıma bu kadar sevinmezdim İyi ki varsınız diyeceğim çok klasik olacak, iyi ki doğmuşsunuz diyeceğim duble klasik olacak O yüzden daha modernleştirirsek, -bu prodüksiyonda ve organizasyonda emeği geçen herkes- sizler benim için birer, Allah'ın lütuflarısınız


    Nail Asarkaya
#02.02.2010 00:00 0 0 0