Yokluğuna Alışamadım

Son güncelleme: 20.07.2004 11:04
  • Yokluğuna Alışamadım


    (BANA CANDAN AŞKIM DİYENE...)

    Yokluğun da yazdım ben en güzel şiirlerimi
    Aslında söylemek istedim, sana söyleyemediklerimi
    Neylerim ben sensiz bu şehri
    Neylerim martıları, açık denizleri
    Yoksun, yoksun yokluğuna lânet olsun
    Bir gün anlarsın; ne çok sevildiğini gün sabaha dönerken
    Umutlar tükenir gökyüzünü karabulutlar kaplarken
    Yüreğim yanaşacak bir liman bile bulamazken
    Benim sana her zamankinden daha çok ihtiyacım varken
    Gitme kal bu şehirde daha vakit çok erken
    Bugün yokluğunun birinci günü bir bilsen ben ne haldeyim
    Bu şehir ne haldedir kimbilir?
    Biliyorum hiç gitmeden daha buradasın
    Ne farkeder yokluğun acı vermez artık
    Nasıl olsa haberini alırım her gece martılardan
    Alışırım zamanla yokluğuna, buna sakın unutma
    Ben ancak kendimi kandırırım bu yalanlarla
    Bilirsin beni; beni benden iyi tanırsın
    Sen bırakıp gitmelere alışmışsın
    Ben henüz yokluğuna alışamadım
    Soğuk rüzgârlar esiyor biçare yüreğimde
    Kahretsin yokluğun da yüreğimi ısıtamadım
    Ben ne acılara alıştım, yokluğuna zannetme alışırım
    Sönmüş odanın bütün ışıkları;
    Ben yalnızlığa, karanlığa alışığım
    Bir tek yokluğuna alışamadım
    Yaktım yüreğimin bütün ışıklarını
    Ansızın çıkıp geleceksin
    İşte o zaman hiç sevilmediğin kadar sevileceksin


#20.07.2004 00:37 0 0 0
  • cok guzel yaziyosun
#20.07.2004 00:44 0 0 0
  • saol sende gusel yaziyon ben kimden ogrendim sanıyon
#20.07.2004 00:51 0 0 0
  • ellerine saglık
#20.07.2004 11:04 0 0 0