Gölgeler tutsağı oldum kapında
Ne olur yüzüme bak cennet gözlüm
Düğümler çoğaldı gönül ipinde
Tutup bir ucundan çek cennet gözlüm
Aşkınla beni de yak cennet gözlüm
Yanmayan bilemez bendeki hali
Susuzluğa mahkum yaprak misali
Biçare tohumun sensin visali
Alıp toprağına ek cennet gözlüm
Teselli ederdi buğulu sesin
Ruhumu okşardı sıcak nefesin
Daraldım içinde demir kafesin
Kilidi elinle sök cennet gözlüm
Volkana benzerdi sevda bir anda
Yakıp kül ederdi akarken kanda
Şimdi ruh bir yanda beden bir yanda
Ayrılık gibisi yok cennet gözlüm
Dizinin dibinde hasreti buldum
Gözlerine bakıp vuslata daldım
Öyle yakın idim uzakta kaldım
Kaldır engelleri yık cennet gözlüm
Seni güneş bildim ısındı canım
Yokluğunda sanki eksik bir yanım
Böylesine candan yok ki sevenim
Aşkınla beni de yak cennet gözlüm
Ne olur yüzüme bak cennet gözlüm