Bügün Sözcükler Kusuyorum Cümleler Kuramazken Dün

Son güncelleme: 13.02.2006 20:51
  • Daha dün gibi gözümün önünde çocukluğum,koştuğum sokaklar, arkasına gizlendiğim duvarlar, oynadığım parklar, yediğim şekerler... Hepsi birer birer geliveriyor aklıma, eksiksiz ve net... Keşke yaşamakta olduklarım da çocukluğum kadar güzel, onun kadar saf, onun kadar değerli olabilse. Şimdide koşuyorum ama kaçmak için çocukluğumun ardındakilerden, şimdi de saklanıyorum ama kendimden, hislerimden, şimdide parklar var ama hepsi boş, hepsi renksiz, yediğim ise ne şeker ne de tatlı, yediğim şey artık sadece itinayla hazırlanmış kazıklar... Eskiden ablam kazak örerdi, şimdi de dost bildiklerim ağ örüyor önüme, eskiden küçük delikler kazardım misketleri doldurmak için, şimdi de herkes kuyu kazar oldu yoluma. Eskiden balonlar vardı renk renk, salardık gökyüzüne uçsun diye, şimdi de hayallerim var, umutlarım uçup giden. Herkeste bir gülümseme, bir tebessüm vardı eskiden, şimdi öfke, nefret, bezginlik okunuyor o yüzlerden. Bir elma şekeriyle gönlünü aldığım arkadaşlarım vardı eskiden, şimdi ne elma şekeri ne de azla yetinen kaldı. Bir annem bir de babam vardı beni seven, şimdi bir ben kaldım bir de yanlızlığım beni terketmeyen. Dünya vardı yaşanabilir dediğim, umutla direndiğim, şimdi ne dünya kaldı yaşanacak ne derman bende direnecek... Hep düşünüyorum bir bir akıp giden bu yılların kıymetini neden bilemedim diye, neden çocukluğumu daha fazla yaşamadım diye, neden bana dayatılan hırsları tereddütsüz kabul ettim diye? Bu dünya için miydi yoksa hepsi, bu keşmekeş, bu çarpık yaşam, bu tatsız tutsuz hayat için miydi yani... Nerde hani vaadedilen sevinçler, neşeler, kahkalar, hepsi sadece bir yalan mıydı yani? . Bir ben vardım eskiden, bir de çocukluğum, şimdi arta kalan yaşlı bir ben ve yanlızlığım..
#11.02.2006 16:22 0 0 0
  • Nefis bir paylaşım...Tek kelimeyle harika...Kelimeleri çok yerinde kullanmışsınız...Hangimiz bu duyguların içinde yolumuzu kaybetmiyoruz sanki...Yaşama baktığımızda hangimiz kendimizi monte edebiliyoruz ki...Ama herşeye rağmen yaşıyorsak, nefes alıyorsak sağlam durmayı sağlam basmayı öğrenmek durumundayız...Bu nedenle diyorum ki tüm olumsuzlukları bırakalım, biz geçmişin yükünü sırtmızda taşıyacak kadar güçlü değiliz...Eğer taşımak zorunda kalırsak yarınlarda endişe yüklü bir kabus halini almaz mı...Öyleyse şu an, bu gün bulunduğumuz yerin en güzelini yaşamaya çalışsak daha mı az yıpranırız acaba?
#12.02.2006 01:04 0 0 0
  • cok güzel bir paylasim sürükleyici insan kendisini buluyor adeta ellerine emegine ve süregine saglik
#12.02.2006 01:36 0 0 0
  • çok güzel bi paylaşım teşekkürler bian kendimi okuyorum sandım
#13.02.2006 20:51 0 0 0